Święty
Eugeniusz de Mazenod (OMI)
Eugène de Mazenod
biskup
generał OMI
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1782
Aix-en-Provence

Data śmierci

21 maja 1861

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

19 października 1975
przez Pawła VI

Kanonizacja

3 grudnia 1995
Bazylika św. Piotra na Watykanie
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

21 maja
Data urodzenia

1 sierpnia 1782

Data śmierci

21 maja 1861

Biskup Marsylii
Okres sprawowania

od 1837 do 1861

Biskup tytularny Icosium
Okres sprawowania

od 1832 do 1837

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

oblaci

Prezbiterat

21 grudnia 1811

Nominacja biskupia

1 października 1832

Sakra biskupia

14 października 1832

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 października 1832

Konsekrator

Carlo Odescalchi

Współkonsekratorzy

Chiarissimo Falconieri Mellini
Luigi Frezza

Eugeniusz de Mazenod (ur. 1 sierpnia 1782 w Aix-en-Provence, zm. 21 maja 1861) – kapłan, założyciel i generał zgromadzenia zakonnego Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI), biskup Marsylii, święty Kościoła katolickiego.

Życiorys

Urodził się w stolicy Prowansji we Francji, w rodzinie arystokratyczno-urzędniczej. Rewolucja francuska przerwała mu spokojne dzieciństwo. W obawie przed prześladowaniami wraz z ojcem uciekł do Włoch. Po tułaczce trwającej kilka lat, powrócił do Aix (1802) do domu matki. Rozłąka z ojczyzną, młodzieńcze życie na emigracji i sytuacja rodzinna (rozbicie małżeństwa jego rodziców) pogłębiły pustkę duchową u młodego Eugeniusza.

W Wielki Piątek 1807 roku doznał nawrócenia i postanowił wstąpić on do Seminarium Duchownego św. Sulpicjusza w Paryżu. Tam kształtował się duchowo oraz wytyczył kierunek własnej drogi życiowej w kapłaństwie.

Święcenia przyjął w 1811 roku i powrócił do rodzinnego Aix, gdzie oddał się służbie i ewangelizacji ubogich, więźniów i młodzieży, pozbawionej dotąd opieki duszpasterskiej.

W roku 1816, wraz z innymi kapłanami, założył wspólnotę kapłanów, nazwaną wówczas Misjonarzami Prowansji, której celem była działalność apostolska wśród miejscowej ludności, głównie głoszenie misji parafialnych w lokalnym języku prowansalskim, rozumianym przez prostych ludzi.

17 lutego 1826 roku wspólnota została zatwierdzone przez Stolicę Apostolską pod nazwą Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

14 października 1832 roku Eugeniusz otrzymał sakrę biskupią w kościele św. Sylwestra na rzymskim Kwirynale, a pięć lat później (1837) został mianowany biskupem Marsylii. Włożył wiele pracy w duchowy rozwój diecezji, a także miał swój udział w ogłoszonym dogmacie o Niepokalanym Poczęciu Maryi Panny (1854).

Zmarł otoczony gronem swoich współbraci, którzy śpiewali „Salve Regina”.

Kult

Beatyfikacja i kanonizacja

Został beatyfikowany 19 października 1975 przez Pawła VI, a 3 grudnia 1995 kanonizowany przez Jana Pawła II. 11 lutego 1996, w rozmowie z ówczesnym generałem o. Marcello Zago OMI, Jan Paweł II powiedział: „Chciałbym w moim życiu dokonać tego, czego on dokonał w tamtych czasach. Wybrałem św. Eugeniusza osobistym patronem w dziele nowej ewangelizacji, a jego relikwie poleciłem umieścić w mojej prywatnej kaplicy”[1].

Dzień wspomnienia

Wspomnienie liturgiczne św. Eugeniusza de Mazenoda obchodzone jest w dzień jego śmierci.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Zob. K. Lubowicki, Rekolekcje ze świętym Eugeniuszem de Mazenod, Kraków 2003, s. 5.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.