kapitan | |
Data i miejsce urodzenia |
30 grudnia 1918 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
z-ca d-cy plutonu pancernego batalionu Zośka |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Eugeniusz Romański ps. Rawicz (ur. 30 grudnia 1918 w Iwanowie w Rosji[1], zm. 16 września 1944 w Warszawie) – kapitan Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej, powstaniec warszawski. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
W powstaniu warszawskim walczył ze swoim oddziałem na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Był zastępcą dowódcy walczącego na Woli plutonu pancernego „Wacek” w batalionie „Zośka”, porucznika Wacława Micuty. Dowodził przejściowo oboma zdobytymi przez powstańców 2 sierpnia 1944 czołgami PzKpfw V Panther – czołgiem „Magda” podczas ataku na szpital św. Zofii 4 sierpnia, następnie drugim czołgiem. 11 sierpnia 1944 Polacy musieli porzucić uszkodzone czołgi i ewakuować się na Stare Miasto, gdzie przeszedł także Eugeniusz Romański. Poległ 16 września na Czerniakowie, w rejonie ul. Okrąg 2. Miał 26 lat.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari (pośmiertnie) i trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A20-5-11)[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze