Eugeniusz Guz
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1929
Grudziądz

Data i miejsce śmierci

15 września 2023
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk, dziennikarz, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Eugeniusz Guz (ur. 15 grudnia 1929 w Grudziądzu, zm. 15 września 2023 w Warszawie[1]) – polski historyk, dziennikarz i publicysta.

Życiorys

Absolwent Wydziału Dziennikarstwa (1953) oraz Wydziału Historii (1955) Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie dziennikarz Polskiej Agencji Prasowej (1953–1990), korespondent PAP w Berlinie (1960–1965) i Bonn (1971–1977, 1986-1990). Publicysta „Życia Warszawy”, „Polityki”, „Perspektyw”, „Trybuny Ludu”, „Dziś”, „Przeglądu” oraz „Res Publiki”[2].

Od 1958 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[3]. Od 1970 do 1971 był członkiem Komitetu Zakładowego PZPR w PAP, a od 1978 do 1979 wchodził w skład egzekutywy POP w tej instytucji[3].

W latach 1967–1968 stypendysta Instytutu Historii Europy w Moguncji. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1955-1982) i Stowarzyszenia Dziennikarzy RP.

Jego nazwisko znalazło się na tzw. Liście Kisiela[4]. W 2007 tygodnik „Wprost” ujawnił, że od 1960 Guz współpracował z Departamentem I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Został zarejestrowany jako kontakt operacyjny o pseudonimach „Gustek” i „Jan Zdrowy”. Dziennikarz zaprzeczał informacjom[5][6].

Ojciec urzędniczki Marzenny Guz-Vetter.

Odznaczenia

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977) i nagrodą Klubu Publicystyki Międzynarodowej SDP (1977).

Autor książek[7]

  • Między Berlinem a Bonn, Warszawa: 1967
  • Spotkanie z gospodarką NRD, Warszawa: 1969
  • Jak Goebbels przygotowywał Wrzesień, Warszawa: 1969
  • Metamorfozy Niemca za Łabą, Warszawa: 1971
  • Winni szukają winnych, Katowice: 1972
  • Dzień powszedni w NRF, Warszawa: 1972
  • Trzeci koszyk, Warszawa: 1977
  • Łaba dzieli, Warszawa: 1982
  • Zamach na papieża, Warszawa: 1983
  • Prasa zwana wolną, Warszawa: 1985
  • Strzały na placu Świętego Piotra, Warszawa: 1987
  • Drugie Monachium 1939: kulisy zdrady, Warszawa: 1990
  • Goebbels o Polsce i sojuszniczym ZSRR, Warszawa: 1999
  • Zamach na papieża: zagadka rozwiązana?, Gdynia: 2001
  • Zamach na papieża: mroczne siły nienawiści: nowy ślad, Warszawa: 2006
  • Zagadki i tajemnice kampanii wrześniowej, Warszawa: 2009
  • Pius XII: nieznane wątki polskie, Warszawa: 2012
  • Londyński rodowód PRL. Od Mikołajczyka do Bieruta, Warszawa: 2014
  • Sojusz Hitler-Stalin. Błędy i przeoczenia historyków, Warszawa: 2017

Przypisy

  1. ↑ Eugeniusz Guz, Gdańsk, 22.09.2023 - nekrolog [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  2. ↑ Spotkanie Czwartkowe z red. Eugeniuszem Guzem. Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Warszawski. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).
  3. 1 2 Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-02-27].
  4. ↑ Stefan Kisielewski: Moje typy. Tygodnik Powszechny, 1984-12-02. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).
  5. ↑ Cezary Gmyz: Jak agent wywiadu PRL uczył widzów TVP Info o Ali Agcy. Rzeczpospolita, 2010-01-19. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).
  6. ↑ Donat Szyller: Autor książek o papieżu agentem SB?. Dziennik.pl, 2007-10-12. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).
  7. ↑ Katalog Biblioteki Narodowej Eugeniusz Guz. Biblioteka Narodowa. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).

Bibliografia

  • Ciborska Elżbieta: Leksykon polskiego dziennikarstwa. Warszawa, 2000, s. 184–185.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.