Data i miejsce urodzenia |
15 kwietnia 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Eugeniusz Henryk Fulde (ur. 15 kwietnia 1911 w Warszawie, zm. 11 czerwca 1981 w Krakowie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pedagog.
Życiorys
W 1934 ukończył studia na Wydziale Sztuki Aktorskiej Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie. W 1935 odbywał służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 82 Syberyjskim Pułku Piechoty w Brześciu[1]. Przed wojną występował na scenach teatrów: Warszawy, Sosnowca i Kalisza.
Po wojnie związany był nieprzerwanie ze scenami krakowskimi: Starego Teatru (1945–1946), Miejskich Teatrów Dramatycznych (1946–1954) i Teatru im. Juliusza Słowackiego (1954–1978).
W latach 1949–1955 był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej (obecnie Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego) w Krakowie, w latach 1949–1950 sprawując jednocześnie funkcję dyrektora na tej uczelni. Był również kierownikiem Oddziału Lalkarskiego (1954–1959), dziekanem Wydziału Aktorskiego (1960–1968) oraz rektorem PWST (1968–1972). W 1978 przeszedł na emeryturę.
Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Barbarzyńcy – Sceny z miasta powiatowego Maksima Gorkiego w reż. Lidii Zamkow jako Wasylij Riedozubow (1971), Kruki Henry'ego Becque'a w reż. Józefa Słotwińskiego jako Teissier (1973), Płatonow Antona Czechowa w reż. Bogdana Hussakowskiego Trylecki (1976) oraz w sztuce Niebezpiecznie panie Mochnacki Jerzego Mikke w reż. Jerzego Krasowskiego jako komisarz policji (1980).
Pochowany w Alei Zasłużonych cmentarza Rakowickiego w Krakowie (kwatera LXIX pas A-II-6)[2].
Filmografia
- Cień (1956) – pijak
- Milczące ślady (1961)
- Najważniejszy dzień życia (1974) – „Sokrates”, dyrektor liceum (odc. 6. Broda)
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
- Złot Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)[3]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 stycznia 1955)[4]
Nagrody
- Nagroda Miasta Krakowa za całokształt osiągnięć artystycznych na scenach krakowskich (1961)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za całokształt pracy aktorskiej, w szczególności za role Galileusza w Życiu Galileusza, Marco w Widoku z mostu i Daubmanna w Przygodzie z Vaterlandem w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1963)
- Nagroda na IV Wrocławskim Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych za rolę Daubmanna w spektaklu Przygoda z Vaterlandem Leona Kruczkowskiego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1963)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za całokształt osiągnięć w pracy artystycznej i pedagogicznej (1966)
Przypisy
- ↑ Roman Tarkowski: Kartki z przeszłości. Kraków: Universitas, 1992, s. 27. ISBN 83-7052-091-X.
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Eugeniusz Fulde. rakowice.eu. [dostęp 2018-08-22].
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28 stycznia 1955 r. nr 0/247 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Bibliografia
- Eugeniusz Fulde w bazie filmpolski.pl
- Eugeniusz Fulde w bazie Filmweb
- Eugeniusz Fulde, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10] .
Linki zewnętrzne
- Eugeniusz Fulde w bazie IMDb (ang.)
- Eugeniusz Fulde w bazie Filmweb
- Eugeniusz Fulde w bazie filmpolski.pl
- Eugeniusz Fulde, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
- Eugeniusz Fulde na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”