Eugeniusz Dobaczewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1886
Wierzbica Pańska

Data i miejsce śmierci

1 września lub 11 listopada 1940
Działdowo?

Senator IV kadencji, Senator V kadencji (II RP)
Okres

od 1934
do 1939

Przynależność polityczna

1935 Parlamentarna Grupa Wileńska (sekretarz), 1938 OZN.

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami] Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Za wierną służbę”
W czasie służby w Legionach (z lewej)

Eugeniusz Dobaczewski (ur. 7 lutego 1886 w Wierzbicy Pańskiej[1], zm. 1 września lub 11 listopada 1940 w Działdowie) – uczestnik walk o niepodległość Polski w 1 pułku piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, lekarz okulista, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego, senator Rzeczypospolitej Polskiej.

Życiorys

Syn Tomasza i Marii z Golasińskich[1]. W 1908 wstąpił do Związku Walki Czynnej, a następnie do Związku Strzeleckiego i PPS-Frakcji Rewolucyjnej[1]. Od 1913 studiował nauki medyczne na Uniwersytecie Lwowskim, po roku przeniósł się na Wydział Lekarski na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po kilku miesiącach przerwał studia i zgłosił się do Legionów Polskich, służąc w szeregach I Brygady 25 marca 1915 wyruszył do Wilna aby stworzyć tam okręg. W 1917 w związku z nagonką bolszewicką opuścił Wileńszczyznę i przeniósł się do Płocka, gdzie został komendantem okręgu.

W 1918 powrócił na uczelnię i w 1922 złożył dyplom z okulistyki. Następnie powrócił wraz z rodziną do Wilna, był wiceprezesem Klubu Lekarzy Polskich, członkiem Międzynarodowego Związku Okulistów i Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Pełnił funkcję sekretarza działającej w parlamencie Grupy Wileńskiej. W czerwcu 1934 został przeniesiony z Dowództwa Obszaru Warownego „Wilno” do Szpitala Obszaru Warownego „Wilno” na stanowisko komendanta[2].

W 1935 został wybrany zastępcą senatora w województwie wileńskim[3]. Po śmierci Adama Piłsudskiego został senatorem Rzeczypospolitej IV kadencji. 4 lutego 1936 złożył ślubowanie. W latach 1938–1939 został senatorem V kadencji.

Został aresztowany 16 maja 1940 i uwięziony, początkowo w więzieniu w Wilnie, a następnie przetransportowany do Tylży. Stamtąd prawdopodobnie skierowany do obozu w Działdowie, gdzie został zamordowany przez hitlerowców.

Od 30 kwietnia 1916 był mężem Wandy Dobaczewskiej[1] (córki Konrada Bolesława Niedziałkowskiego, siostry Mieczysława Niedziałkowskiego), z którą mieli syna Tadeusza i córkę Hannę (zginęła w ZSRR w czasie II wojny światowej).

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 143.
  2. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 172.
  3. ↑ Album-skorowidz Senatu i Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Sejmu Śląskiego. Kadencja 1935/1940, 1936, s. 199.
  4. ↑ Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z Mieczami - Monitor Polski [online], monitorpolski.gov.pl [dostęp 2020-01-01].
  5. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.