Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci |
7 stycznia 1929 | ||
Miejsce pochówku | |||
Arcybiskup Mediolanu | |||
Okres sprawowania |
1922–1929 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
4 czerwca 1887 | ||
Nominacja biskupia |
5 kwietnia 1911 | ||
Sakra biskupia |
16 kwietnia 1911 | ||
Kreacja kardynalska |
11 grudnia 1922 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
16 kwietnia 1911 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Pietro Andrea Viganò | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
Eugenio Tosi O.Ss.C.A. (ur. 6 maja 1864 w Busto Arsizio, zm. 7 stycznia 1929 w Mediolanie) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Mediolanu, kardynał.
Życiorys
Ukończył Seminarium Monza w Mediolanie. Święcenia kapłańskie otrzymał 4 czerwca 1887. Przez dwa lata pracował jako wikariusz w jednej z parafii, po czym wstąpił do zgromadzenia Oblatów Św. Karola i Ambrożego. W latach 1889-1909 wykładał w swym domu zakonnym. W latach 1909-1911 był wikariuszem generalnym diecezji Rimini.
5 kwietnia 1911 otrzymał nominację na biskupa Squillace. Sakry udzielił mu bł. Andrea Carlo Ferrari, arcybiskup Mediolanu. 22 marca 1917 przeniesiony na urząd biskupa diecezji Andria. 7 marca 1922 nowy papież Pius XI mianował go swym następcą na stolicy metropolitalnej w Mediolanie. Na konsystorzu z grudnia 1922 otrzymał kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera Santi Silvestro e Martino ai Monti. Wyświęcił na kapłanów przyszłych kardynałów Giovanni Colombo i Angelo Dell’Acqua. Zmarł po długiej chorobie i pochowany został w katedrze mediolańskiej.