Eugen Polanski
Bogusław Eugeniusz Polański
Ilustracja
Eugen Polanski (2007)
Pełne imię i nazwisko

Bogusław Eugeniusz Polański[1]

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1986
Sosnowiec

Wzrost

183 cm

Pozycja

pomocnik (środkowy)

Informacje klubowe
Klub

FC Sankt Gallen (asystent trenera)

Kariera juniorska
Lata Klub
1992–1994 Concordia Viersen
1994–2004 Borussia Mönchengladbach
Kariera seniorska[infobox 1]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2008 Borussia Mönchengladbach 53 (1)
2008–2010 Getafe CF 26 (0)
2009–2010 → 1. FSV Mainz 05 (wyp.) 21 (1)
2010–2013 1. FSV Mainz 05 66 (3)
2013–2018 TSG 1899 Hoffenheim 123 (9)
W sumie: 289 (14)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–2002  Niemcy U-16 9 (1)
2002–2003  Niemcy U-17 10 (3)
2003–2004  Niemcy U-18 8 (1)
2004–2005  Niemcy U-19 14 (4)
2007  Niemcy U-20 1 (0)
2005–2008  Niemcy U-21 19 (1)
2011–2014  Polska 19 (0)
W sumie: 80 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2019– FC Sankt Gallen (asystent)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Eugen Polanski (niemiecka wymowa: [ˈɔʏ̯.gən pʰoˈlanskɪ]; ur. 17 marca 1986 w Sosnowcu jako Bogusław Eugeniusz Polański[1]) – polsko-niemiecki piłkarz, reprezentant Polski, trener.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską rozpoczął w małym amatorskim klubie Concordia Viersen. W 1994 podjął treningi w Borussii Mönchengladbach. Dziesięć lat później został włączony do kadry pierwszej drużyny przez holenderskiego trenera Dicka Advocaata. 12 lutego 2005 zadebiutował w Bundeslidze w przegranym 0:2 wyjazdowym spotkaniu z Werderem Brema. W 81. minucie meczu zmienił Peera Kluge. Był to jego jedyny mecz w sezonie 2004/2005. W kolejnym sezonie 2005/2006 wystąpił w 21 spotkaniach. 19 listopada 2005 zdobył pierwszego gola w dorosłym futbolu i tym samym w Bundeslidze, a zarazem jedynego w barwach Borussii (bramka dała remis 1:1 z Bayerem 04 Leverkusen). W 2006 zajął wraz z klubem 10. miejsce w lidze, a w sezonie 2006/2007 zaliczył degradację do 2. Bundesligi. W drugiej lidze sezonu 2007/2008 rozegrał dziewięć meczów, zaś latem 2008 odszedł z zespołu.

Nowym klubem Polanskiego zostało hiszpańskie Getafe CF, do którego ściągnął go nowy trener zespołu, Víctor Muñoz. Do klubu przybył na zasadzie wolnego transferu. W rozgrywkach Primera División zadebiutował 28 września 2008 w wygranym 1:0 wyjazdowym spotkaniu z Athletikiem Bilbao.

Latem 2009 Polanski został wypożyczony do beniaminka Bundesligi, 1. FSV Mainz 05. Po upływie okresu wypożyczenia zawodnik podpisał umowę z klubem ważną do 2014[2].

25 stycznia 2013 podpisał dwuletni kontrakt z TSG 1899 Hoffenheim[3][4]. W maju 2016 podpisał nowy kontrakt z klubem, ważny do 30 czerwca 2018[5]. Po sezonie 2017/2018 odszedł z Hoffenheim[6]. 6 stycznia 2019 magazyn Kicker poinformował, że Polanski postanowił zakończyć karierę zawodniczą i skupić się na pracy szkoleniowca, którą rozpoczął jako asystent trenera w FC St. Gallen w Szwajcarii[7].

Statystyki

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2004/05 Borussia Mönchengladbach  Niemcy Bundesliga 1 0
2005/06 Borussia Mönchengladbach  Niemcy Bundesliga 21 1
2006/07 Borussia Mönchengladbach  Niemcy Bundesliga 22 0
2007/08 Borussia Mönchengladbach  Niemcy 2. Bundesliga 9 0
2008/09 Getafe CF  Hiszpania Primera División 26 0
2009/10 1. FSV Mainz 05 (wyp.)  Niemcy Bundesliga 21 1
2010/11 1. FSV Mainz 05  Niemcy Bundesliga 28 0
2011/12 1. FSV Mainz 05  Niemcy Bundesliga 26 3
2012/13 (j) 1. FSV Mainz 05  Niemcy Bundesliga 12 0
2012/13 (w) TSG 1899 Hoffenheim  Niemcy Bundesliga 11 0
2013/14 TSG 1899 Hoffenheim  Niemcy Bundesliga 32 3
2014/15 TSG 1899 Hoffenheim  Niemcy Bundesliga 30 5
2015/16 TSG 1899 Hoffenheim  Niemcy Bundesliga 27 1
2016/17 TSG 1899 Hoffenheim  Niemcy Bundesliga 14 0
2017/18 TSG 1899 Hoffenheim  Niemcy Bundesliga 9 0

Kariera reprezentacyjna

Od 2001 Polanski był juniorskim reprezentantem Niemiec w kolejnych kategoriach wiekowych. W latach 2005–2008 występował w reprezentacji Niemiec U-21, której był kapitanem. W 2009 stwierdził: Mój cel jest jasny. Chciałbym kiedyś zagrać w reprezentacji Niemiec. Uzasadnił to słowami: Wprawdzie urodziłem się w Polsce, lecz żyję od 3. roku życia w Niemczech, tam dorosłem, mam przyjaciół i nauczyłem się grać w piłkę. Myślę, że trzeba być wdzięcznym krajowi i być zaszczyconym, by móc wyraźnie powiedzieć, że gra się dla Niemiec – nieważne jakie ma się szanse[8] (mając na myśli także możliwość gry w polskich barwach). W kwietniu 2010 zawodnik potwierdził wcześniejsze stanowisko: W tym momencie nie wyobrażam sobie gry w reprezentacji Polski[9] i odrzucił wówczas ofertę gry w polskiej reprezentacji[10]. W wywiadzie przyznał, że jest zaszczycony, iż reprezentacja Polski interesuje się nim i jest za to wdzięczny, lecz nie byłoby mu łatwo powiedzieć „teraz jestem reprezentantem”, mimo przekonania, że grałby w barwach Polski i miałby pewny udział w nadchodzących mistrzostwach Euro 2012[11].

Po przekroczeniu wieku juniorskiego nie został powołany do kadry seniorskiej Niemiec i nie rozegrał w niej spotkania, w związku z czym zgodnie z przepisami niewykluczone były jego występy w innych reprezentacjach. Pomimo wypowiedzi Polanskiego z ubiegłych lat, na wiosnę 2011 nastąpiła zmiana jego stanowiska. Wówczas piłkarz zadeklarował chęć występów w biało-czerwonych barwach[12]. 4 lipca 2011 ostatecznie zdecydował się występować w reprezentacji Polski. W wywiadzie udzielonym Przeglądowi Sportowemu powiedział, że jest to jego „ostateczna decyzja”[13] i zaoferował: Jeśli jestem w formie i mogę pomóc reprezentacji Polski, wówczas proszę brać mnie pod uwagę[14]. 26 lipca 2011 selekcjoner kadry Polski Franciszek Smuda powołał go na towarzyski mecz z Gruzją, który odbył się 10 sierpnia w Lubinie, a Polanski zadebiutował w nim jako reprezentant Polski[15]. Orędownikiem gry Polanskiego w reprezentacji Polski był sam Smuda, wsparcia udzielił mu także prezes PZPN, Grzegorz Lato[16]. Sprzeciw wobec powołania Polanskiego do kadry Polski wyrazili m.in. byli reprezentanci: Radosław Gilewicz[17], Tomasz Hajto[18], Jan Tomaszewski[19]. Zarzucali mu koniunkturalizm polegający na tym, iż zdecydował się na występy dla Polski w momencie, gdy nie miał już realnej możliwości gry w reprezentacji Niemiec.

W maju 2012 został powołany przez Franciszka Smudę do kadry reprezentacji Polski na turniej Euro 2012 (do tego czasu zaliczył osiem meczów w biało-czerwonych barwach). W trakcie turnieju wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach grupowych: 8 czerwca w inaugurującym turniej z Grecją, zakończonym remisem 1:1, 12 czerwca przeciwko Rosji (1:1, trafił w nim do siatki, lecz gol nie został uznany z uwagi na pozycję spaloną) oraz 16 czerwca w przegranym 0:1 z Czechami. Za drugi mecz portale internetowe wystawiły mu najwyższą ocenę spośród reprezentantów Polski[20][21] (sam zawodnik odniósł w tym meczu uraz kolana i opuścił boisko w 85. minucie gry[22]). W spotkaniu z Czechami został zmieniony w 56. minucie przez Kamila Grosickiego. W drugim i trzecim meczu został ukarany przez sędziów żółtą kartką. W trakcie turnieju Polanski przyznał, że zrobił dobrze decydując się na występy w reprezentacji Polski[23].

23 maja 2014 ogłosił rezygnację z gry w reprezentacji[24].

Życie prywatne

Eugen Polanski urodził się w Sosnowcu jako Bogusław Eugeniusz Polański. Jego ojciec był również piłkarzem występującym na poziomie polskiej III ligi[25]. W wieku trzech lat wyemigrował wraz z rodzicami i siostrą do Niemiec[26]. Rodzina zamieszkała w miejscowości Viersen w pobliżu granicy z Holandią. Podczas wyrabiania nowych dokumentów w Niemczech, tamtejsi urzędnicy uznali, że nie ma niemieckiego odpowiednika imienia Bogusław, więc do nowych dokumentów wpisano Eugen jako odpowiednik jego drugiego imienia[27]. Polanski ukończył niemieckie gimnazjum im. Erazma z Rotterdamu w Viersen, a następnie wyższą szkołę zawodową ekonomii i administracji (Höhere Berufsfachschule des Berufskollegs für Wirtschaft und Verwaltung) w Mönchengladbach. W 2011 stwierdził, iż „chyba bardziej czuje się Niemcem niż Polakiem”[28]. Posiada obywatelstwo polskie i niemieckie. W lipcu 2011 otrzymał polski paszport. W trakcie Euro 2012 przyznał, że z uwagi na częstsze przebywanie w Polsce, coraz lepiej poznaje kraj, bardziej go rozumie i poprawniej mówi po polsku. Zapewnił, że zawsze był Polakiem, chociaż wychował się w Niemczech[23].

Ma żonę Karolinę oraz dwóch synów: Tima (ur. 2003) i Lucę (ur. 4 listopada 2008)[29]. Od 2009 roku mieszka w Bingen am Rhein[30]. Porozumiewa się w języku niemieckim, polskim oraz hiszpańskim.

Przypisy

  1. 1 2 Bogusław Eugeniusz Polański przez Sosnowiec do kadry Smudy. gazeta.pl. [dostęp 2011-08-18].
  2. ↑ Polanski erhält Vertrag in Mainz bis 2014. bundesliga.t-online.de. [dostęp 2011-07-28]. (niem.).
  3. ↑ Eugen Polanski piłkarzem TSG 1899 Hoffenheim. 90minut.pl, 2013-01-25.
  4. ↑ TSG holt Eugen Polanski aus Mainz. achtzehn99.de. [dostęp 2013-01-25]. (niem.).
  5. ↑ Hoffenheim hält Polanski. rp-online.de, 2016-05-31. [dostęp 2016-10-07]. (niem.).
  6. ↑ „Ein unglaublich toller Mensch“ - Kapitän Polanski verlässt die TSG. heidelberg24.de, 2018-05-11. [dostęp 2018-08-24]. (niem.).
  7. ↑ Karriere beendet: Polanski zieht es nach St. Gallen [online], kicker [dostęp 2019-01-07] (niem.).
  8. ↑ »Ich will in die Nationalelf«. 11freunde.de. [dostęp 2011-07-28]. (niem.).
  9. ↑ Polanski gibt Polen einen Korb. kicker.de. [dostęp 2011-07-28]. (niem.).
  10. ↑ Eugen Polanski nie chce grać dla Polski. 90minut.pl. [dostęp 2011-07-28]. (pol.).
  11. ↑ Keiner trainiert so innovativ wie wir. ran.de. [dostęp 2011-07-28]. (niem.).
  12. ↑ Reprezentacja. Polanski zmienił zdanie. Chce grać dla Polski. sport.pl. [dostęp 2011-05-27]. (pol.).
  13. ↑ Polanski entscheidet sich gegen den DFB. sport.t-online.de. [dostęp 2011-07-28]. (niem.).
  14. ↑ Mainz 05: Eugen Polanski spielt für Polen. rhein-zeitung.de. [dostęp 2011-07-28]. (niem.).
  15. ↑ Powołania na mecz Polska - Gruzja. pzpn.pl. [dostęp 2011-07-28]. (pol.).
  16. ↑ „Polubią go”, „Zły pomysł”... Burza o Polanskiego. Wypowiedz się!. sportfan.pl. [dostęp 2011-07-28]. (pol.).
  17. ↑ Gilewicz: Polanski w kadrze to zły pomysł. Będzie podział w reprezentacji!. sport.pl. [dostęp 2011-07-28]. (pol.).
  18. ↑ „Polanski raz odmówił, nie ma go”. Kto nie chce Niemca w kadrze?. sportfan.pl. [dostęp 2011-07-28]. (pol.).
  19. ↑ Polanski? Profanacja reprezentacji. futbolnews.pl. [dostęp 2011-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  20. ↑ Euro 2012: noty Polaków za mecz z Rosją. onet.pl. [dostęp 2012-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-15)]. (pol.).
  21. ↑ Euro 2012. Polanski najlepszy, Błaszczykowski na czwórkę [OCENY]. sport.pl. [dostęp 2012-06-14]. (pol.).
  22. ↑ Pomoc Polaków w rozsypce? „Nic mi się nie polepszyło”. onet.pl. [dostęp 2012-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-15)]. (pol.).
  23. 1 2 Polański: Poczuliśmy swoją siłę, teraz wiemy, że możemy podjąć walkę z każdym. Zawsze byłem Polakiem, chociaż wychowałem się w Niemczech. wpolityce.pl, 2012-06-14. [dostęp 2012-06-14].
  24. ↑ Eugen Polanski rezygnuje z gry dla reprezentacji!. Przegląd Sportowy, 2014-05-23. [dostęp 2014-09-11].
  25. ↑ Drybling ukrytej opcji. onet.pl, 2012-06-06. [dostęp 2012-06-06].
  26. ↑ Eugen Polanski: dam się pokroić za reprezentację Polski. onet.pl. [dostęp 2012-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-22)].
  27. ↑ Polanski: Zrobię wszystko, żeby kibice byli ze mnie dumni. przegladsportowy.pl. [dostęp 2011-08-24].
  28. ↑ Eugen Polanski: chyba bardziej czuję się Niemcem niż Polakiem. onet.pl. [dostęp 2011-07-28]. (pol.).
  29. ↑ Polanski will der neue Schuster werden. bild.de. [dostęp 2011-07-28]. (niem.).
  30. ↑ Irgendwann bin ich wieder bei Borussia. bild.de. [dostęp 2011-07-28]. (niem.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.