Erwin Bumke
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Erwin Konrad Eduard Bumke

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1874
Słupsk

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1945
Lipsk

Przewodniczący Sądu Najwyższego Rzeszy Niemieckiej
Okres

od 1 kwietnia 1929
do 20 kwietnia 1945

Przynależność polityczna

DNVP do 1933
NSDAP od 1937

Poprzednik

Walter Simons

Następca

urząd zniesiono

Odznaczenia
Odznaka Złota Partii (III Rzesza)

Erwin Konrad Eduard Bumke (ur. 7 lipca 1874 w Słupsku, zm. 20 kwietnia 1945 w Lipsku)[1] – niemiecki prawnik, ostatni przewodniczący Sądu Najwyższego Rzeszy Niemieckiej[2].

Po śmierci von Hindenburga, zgodnie z konstytucją Republiki Weimarskiej Bumke powinien objąć urząd Prezydenta Rzeszy, czemu zapobiegła wprowadzona 1 sierpnia 1934 przez zdominowany przez nazistów Reichstag Ustawa o Naczelniku Rzeszy Niemieckiej (niem. Gesetz über das Staatsoberhaupt des Deutschen Reiches) łącząca urzędy prezydenta i kanclerza[2].

23 grudnia 1933 Bumke uniewinnił bułgarskich komunistów oskarżonych o podpalenie Reichstagu[2].

W okresie rządów NSDAP często wydawał wyroki uznawane dziś za niesprawiedliwe i z tego powodu jego portret nie widnieje wśród podobizn byłych przewodniczących Sądu Najwyższego Rzeszy Niemieckiej w Bundesgerichtshof w Karlsruhe[2].

20 kwietnia 1945, w dniu urodzin Hitlera i dwa dni po wkroczeniu sił armii amerykańskiej do Lipska, Bumke popełnił samobójstwo[2].

Przypisy

  1. ↑ André Niedostadek, Der letzte Präsident des Reichsgerichts: Der stumme Richter, Legal Tribune Online, 5 lipca 2014.
  2. 1 2 3 4 5 Curt Riess: Naziści schodzą do podziemia. Wydawnictwo Replika, 2015, s. 303–306. ISBN 978-83-7674-475-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.