Ernst von Schuch
Ilustracja
Imię i nazwisko

Ernst Edler von Schuch

Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1846
Graz

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

10 maja 1914
Kötzschenbroda

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Odznaczenia
Order Zasługi Cywilnej (Saksonia) Order Alberta (Saksonia) Order Alberta (Saksonia) Złoty Medal „Virtuti et Ingenio” na wstędze Orderu Alberta Komandor z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) I Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Królewski Korony (Prusy) III Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Królewski Korony (Prusy) Order Fryderyka (Wirtembergia) Order Fryderyka (Wirtembergia) Order Ernestyński (Saksonia) Order Ernestyński (Saksonia) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Order Lwa Zeryngeńskiego (Badenia) Order Zasługi św. Michała (Bawaria) Order Zasługi Korony Bawarskiej Order Domowy Lippeński Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Oficer Orderu Korony Rumunii Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Kawaler 1. klasy Orderu Wazów (Szwecja) Order Krzyża Takowy II klasy (Serbia) Komandor Orderu Słonia Białego (Tajlandia) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)

Ernst Edler von Schuch[1] (ur. 23 listopada 1846 w Grazu, zm. 10 maja 1914 w Kötzschenbroda[1][2]) – austriacki dyrygent.

Życiorys

Studiował prawo w Grazu i na Uniwersytecie Wiedeńskim[2], jednocześnie pobierał lekcje muzyki u Eduarda Stolza i Felixa Otto Dessoffa[1][2]. Początkowo występował jako skrzypek[2]. W latach 1867–1868 był dyrektorem muzycznym Teatru Lobego we Wrocławiu[1][2]. Następnie działał jako dyrygent w Würzburgu (1868–1870), Grazu (1870–1871) i Bazylei (1871)[1][2]. W 1872 roku wyjechał do Drezna, gdzie objął najpierw stanowisko dyrygenta włoskiej trupy operowej, a później dyrygenta (1873), pierwszego dyrygenta (1879) i dyrektora (1882) opery dworskiej, z którą związany był do końca życia[1][2]. W 1882 roku został także następcą Franza Wüllnera na stanowisku kapelmistrza drezdeńskiej kapeli dworskiej, a od 1889 roku był generalnym dyrektorem muzycznym miasta[2]. W trakcie swojej wieloletniej działalności podniósł poziom życia muzycznego w Dreźnie i uczynił z drezdeńskiej opery dworskiej jeden z najznakomitszych teatrów operowych świata, ściągając najlepszych reżyserów i scenografów[1]. Poprowadził łącznie 51 premier[1][2], w tym m.in. Manru Ignacego Jana Paderewskiego (1901)[1] oraz oper Richarda Straussa: Feuersnot (1901), Salome (1905), Elektra (1909) i Kawaler srebrnej róży (1911)[1][2]. Wystawił też jako pierwszy w Niemczech Rycerskość wieśniaczą Pietro Mascagniego oraz opery Giacomo Pucciniego[2].

Od 1875 roku był żonaty z węgierską śpiewaczką Clementine Procházką (1850–1932)[1][2]. Ich córka Liesel von Schuch (1891–1990) także została śpiewaczką[1][2]. W 1897 roku otrzymał tytuł szlachecki z rąk cesarza Franciszka Józefa[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 166–167. ISBN 978-83-224-0865-0.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3226–3227. ISBN 0-02-865530-3.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 Adressbuch für Dresden und seine Vororte. Drezno: 1914, s. 912. (niem.).
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 Erika Eschebach, Andrea Rudolph: Die Schuchs. Eine Künstlerfamilie in Dresden. Drezno: Sandstein Verlag, 2014, s. 37. ISBN 978-3-95498-098-7
  5. ↑ Schuch, Ernst (eigentlich Ernest Gottfried) Edler von (österreichischer Adel 1898, sächsische Adelsanerkennung 1909). Deutsche Biographie (www.deutsche-biographie.de)
  6. ↑ Hof- und Staats-Handbuch für der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1914, s. 120
  7. ↑ Hof- und Staats-Handbuch für der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1914, s. 71
  8. ↑ Hof- und Staats-Handbuch für der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1905, s. 185
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.