Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
niemiecka |
Praca | |
Styl | |
Odznaczenia | |
Ernst Neufert (ur. 15 marca 1900 we Freyburgu nad Unstrutą, zm. 23 lutego 1986 w Rolle nad Jeziorem Genewskim) – niemiecki architekt, autor monumentalnego dzieła Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego (niem. Bauentwurfslehre). Nazwisko autora stanowi w powszechnej świadomości synonim tytułu.
Życiorys
Neufert uczył się 1914–1917 w szkole zawodowej zawodu murarza, cieśli i betoniarza. W 1919 rozpoczął studia w Bauhausie w Weimarze[1], lecz już w 1920 opuścił uczelnię i odbył podróż po Hiszpanii. Od 1924 był kierownikiem pracowni projektowej Gropiusa, a od 1925 nauczycielem w Bauhausie w Dessau[1]. Zwolniony w 1929 wraz z całym korpusem nauczycielskim przez nazistów, pracował do 1933 w szkole Johannesa Ittena w Berlinie[1].
Zajmował się też opracowaniem systemów modularyzacji i prefabrykacji w budownictwie, zaś w 1936 wydał swój, przetłumaczony następnie na kilkanaście języków podręcznik – Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego (niem. Bauentwurfslehre), który aktualizował i rozszerzał aż do śmierci. Nazwisko autora stanowi w powszechnej świadomości synonim tytułu[1]. Dzieło kontynuował następnie syn, Peter Neufert.
W latach 1936–1944 pracował jako samodzielny architekt w Berlinie[1]. W 1938 Albert Speer zlecił mu opracowanie norm dla budownictwa mieszkaniowego[1]. W 1942 opublikował swój system oktametryczny, podstawę współczesnego niemieckiego systemu modularnego[2] (moduł 62,5 cm), a w 1943 Bauordnungslehre, Handbuch für rationelles Bauen nach geregeltem Maß[1]. W 1943 Neufert został kierownikiem komisji normalizacji przemysłowej, zaś po wojnie został powołany na profesora budownictwa do Darmstadt.
Jego nazwisko figurowało na Gottbegnadeten-Liste (Lista obdarzonych łaską Bożą w III Rzeszy).
Wybrane dzieła
- 1929–1930 – Abbeanum w Jenie[1]
- 1930 – drewniany dom własny z pracownią w Weimarze[1], ob. siedziba Fundacji Neufertów
- 1934 – huta szkła w Weißwasser (Górne Łużyce)[1]
- 1949–1950 – dom własny w Darmstadt[1]
- 1952–1955 – dom wielorodzinny w Darmstadt-Mathildenhöhe
- 1954–1956 – hala doświadczalna instytutu budownictwa wodnego politechniki w Darmstadt[1]
- 1954 – dom wysyłkowy Quelle w Norymberdze[2]
Podręcznik
- Ernst Neufert - podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Warszawa : Wydawnictwo „Arkady”, 2011. 4. wyd. pol., rozszerzone i gruntownie zmienione, ISBN 978-83-213-4693-9
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Ernst Neufert – strona w serwisie ArchINFORM (ang. • niem.)
- ISNI: 000000010719386X
- VIAF: 109825350
- ULAN: 500033591
- LCCN: n50003323
- GND: 118738593
- NDL: 00472221
- BnF: 162427535
- SUDOC: 067402321
- NKC: jn20010310456
- BNE: XX1122693
- NTA: 072511664
- BIBSYS: 90656398
- CiNii: DA02590379
- Open Library: OL154648A
- PLWABN: 9810651647805606
- NUKAT: n96203063
- J9U: 987007462949905171
- CANTIC: a11670514
- LNB: 000146883
- CONOR: 5210211
- ΕΒΕ: 75750
- KRNLK: KAC2018G0542
- WorldCat: lccn-n50003323