Administrator apostolski diecezji szkoderskiej | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Administrator apostolski Szkodry | |
Okres sprawowania |
1952–1967 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
9 lutego 1936 |
Sakra biskupia |
20 kwietnia 1952 |
Kościół tytularny |
Midaeum |
Data konsekracji |
20 kwietnia 1952 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Ernesto Luigj Çoba (ur. 16 lutego 1913 w Laçu, zm. 8 stycznia 1980 w Tiranie[1]) – albański biskup katolicki.
Życiorys
Ukończył Papieskie Seminarium Duchowne w Szkodrze. W 1935 został diakonem, a 9 lutego 1936 przyjął święcenia kapłańskie, z rąk abp Giovanniego della Petra i odprawił mszę prymicyjną w kościele św. Józefa[2][3]. W tym samym roku rozpoczął pracę dydaktyczną w seminarium, prowadził także lekcje religii dla dzieci i młodzieży w Szkodrze, a także pomagał w pracy proboszczowi parafii w Szkodrze. Od grudnia 1946 po śmierci abp Gaspera Thaçiego i aresztowaniu ks. Mikela Koliqiego kierował parafią katolicką w Szkodrze[3]. Brał udział w negocjacjach z władzami komunistycznymi na temat statusu Kościoła katolickiego w Albanii.
20 kwietnia 1952 został wyświęcony na biskupa przez ostatniego żyjącego hierarchę albańskiego Bernardina Shllaku, jako tytularny biskup Midaeum[3]. W tym czasie pełnił funkcję administratora apostolskiego w archidiecezji szkoderskiej. Po śmierci Bernardina Shllaku samodzielnie kierował sprawami archidiecezji.
W 1967 decyzją władz komunistycznych w całym kraju zamknięto świątynie i ogłoszono Albanię krajem ateistycznym. 6 lutego grupa młodzieży komunistycznej uprowadziła abp Ernesto Çobę z jego rezydencji. Przyprowadzono go na główny plac Szkodry, gdzie został pobity kijami i znieważony[4]. W tym samym roku zamieszkał z własną rodziną, nadal kontynuując w ukryciu działalność duszpasterską i utrzymując kontakty ze Stolicą Apostolską za pośrednictwem włoskiej ambasady w Tiranie. 29 kwietnia 1976 został aresztowany przez funkcjonariuszy Sigurimi i spędził rok w więzieniu czekając na proces[2]. 29 kwietnia 1977 sąd okręgowy w Szkodrze skazał go na karę 25 lat więzienia za utrzymywanie nielegalnych kontaktów z Watykanem, za pośrednictwem ambasady włoskiej (w ambasadzie włoskiej siostra Çoby otrzymywała emeryturę po zmarłym mężu) i za prowadzenie agitacji przeciwko władzy ludowej. Karę odbywał początkowo w więzieniu w Ballshu. Pobity przez strażników więziennych trafił do szpitala więziennego w Tiranie, gdzie zmarł[1].
Po upadku komunizmu jego doczesne szczątki zostały przeniesione do katedry w Szkodrze.
Przypisy
- 1 2 Azem Qazimi: Fjalor Enciklopedik i Viktimave te Terrorit Komunist, tom I.. Tirana: 2012, s. 253-254. ISBN 978-9928-168-01-6. (alb.).
- 1 2 Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History.. I.B. Tauris: 2013, s. 86-87. ISBN 978-1-78076-431-3.
- 1 2 3 Fritz Radovani , IMZOT ERNESTO ÇOBA [1913-1980] DHE MARTIRIZIMI I TIJ.... = 2022-12-08 [online], krimetekomunizmit.blogspot.com (alb.).
- ↑ Owen Pearson: Albania in the Twentieth Century, A History: Volume III. New York: I.B. Tauris, 2006, s. 348. ISBN 978-1-84511-105-2.
Bibliografia
- Tadeusz Czekalski: Zarys dziejów chrześcijaństwa albańskiego w latach 1912-1996. Kraków: 1996. ISBN 83-85527-40-0.
- Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History.. I.B. Tauris: 2013, s. 86-87. ISBN 978-1-78076-431-3.
- Azem Qazimi: Fjalor Enciklopedik i Viktimave te Terrorit Komunist, tom I.. Tirana: 2012, s. 253-254. ISBN 978-9928-168-01-6. (alb.).
- Artykuł rocznicowy na stronie Radia Watykańskiego