podpułkownik służby inżynieryjno-saperskiej | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Ernest Bisanz (ur. 18 stycznia 1884 we Lwowie, zm. 18 października 1945) – podpułkownik inżynier saperów Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys
Ernest Bisanz urodził się 18 stycznia 1884 we Lwowie[1]. Był wyznania ewangelickiego[2]. W 1905 w C. K. I Gimnazjum w Przemyślu ukończył z odznaczeniem VIII klasę oraz zdał egzamin dojrzałości[2][3] (w tej szkole uczyli się wówczas także Ewald Bisanz, ur. 1888, późniejszy kapitan rezerwy wojsk kolejowych Wojska Polskiego[4][5] oraz Alfred Bisanz 1890–1951, późniejszy oficer wojsk ukraińskich)[6]. Następnie ukończył studia z tytułem inżyniera. Od 1912 należał do Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie[7]. W drugiej dekadzie XX wieku pracował w Wydziale Krajowym[8].
Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia porucznika[9]. Został awansowany na stopień podpułkownika w korpusie inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[10][11]. W 1923 jako oficer nadetatowy 6 pułku saperów z Przemyśla był drugim oficerem w Szefostwie Inżynierii i Saperów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w tym samym mieście[12][13]. W 1934 jako podpułkownik przeniesiony w stan spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer w dyspozycji dowódcy O.K. VI, pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[14]. Do 1939 figurował pod adresem ulicy Wałowej 3 we Lwowie[15].
Podczas II wojny światowej był oficerem Polskich Sił Zbrojnych w stopniu podpułkownika[1]. Zmarł 18 października 1945[1]. Został pochowany na brytyjskim cmentarzu wojennym w Ramleh w Palestynie (miejsce C-11-4)[1][16].
Odznaczenie
Przypisy
- 1 2 3 4 Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 272, 369.
- 1 2 Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Przemyślu za rok szkolny 1905. Przemyśl: 1905, s. 38-39.
- ↑ Kronika. „Echo Przemyskie”. Nr 52, s. 3, 29 czerwca 1905.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 988, 998.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 164, 922.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Przemyślu za rok szkolny 1905. Przemyśl: 1905, s. 34, 37.
- ↑ Księga pamiątkowa wydana z okazji 50-letniego jubileuszu Towarzystwa. Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877-1927. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1927, s. 89.
- ↑ Księga adresowa Król. Stoł. Miasta Lwowa. Lwów: 1916, s. 31.
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 9.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 905.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 827.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 114, 884.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 64, 808.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 349, 973.
- ↑ Książka telefoniczna. 1939, s. 616.
- ↑ Cmentarz Wojenny Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. 2korpus.itgo.com. [dostęp 2018-08-29].
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.