Erik Lindegren
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1910
Luleå

Data śmierci

31 maja 1968

Narodowość

szwedzka

Język

szwedzki

Dziedzina sztuki

poezja, literatura

Erik Lindegren (ur. 5 sierpnia 1910, zm. 31 maja 1968) – szwedzki pisarz, poeta, krytyk, tłumacz, członek Akademii Szwedzkiej (1962–68, fotel nr 17).

Życiorys

Lindegren urodził się w Luleå, w regionie Norrbotten, jego ojciec był inżynierem kolejnictwa.

Interesował się muzyką, operą i sztukami wizualnymi, był znakomitym librecistą w Królewskiej Operze Szwedzkiej, a także krytykiem operowym. Lindegren napisał libretto m.in. dla kosmicznej opery Aniara Karla-Birgera Blomdahla[1]. W latach 1948–1950 kierował czasopismem literackim „Prisma”.

W 1962 roku został wybrany do Akademii Szwedzkiej, gdzie zajął fotel nr 17. W latach 1964-1968 był członkiem komitetu noblowskiego.

Zmarł na raka trzustki w 1968 roku.

Twórczość

Wraz z Gunnarem Ekelöfem uważa się go za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli modernizmu w poezji, rozwijającego się w Szwecji od lat 40. XX wieku. Tłumaczył na język szwedzki dzieła T.S. Eliota, Rainera Marii Rilkego, Grahama Greene’a, Saint-Johna Perse'a, Dylana Thomasa, Williama Faulknera, Paula Claudela i wielu innych[1].

Zadebiutował w 1935 roku tomikiem Posthum ungdom. Jego najbardziej znanym tomikiem poetyckim jest mannen utan väg („człowiek bez drogi”), wydany w 1942 roku, uważany za przełomowe dzieło jego pokolenia i szwedzkiego modernizmu[2].

Nagrody

Przypisy

  1. 1 2 Książka Roku 1969 Britannica , obejmująca wydarzenia z 1968 r., (Opublikowana w 1969 r.), Artykuł „Obituaries 1968”, artykuł dotyczący „Lindegren, (J.) Erik”, strona 574
  2. ↑ Bernt Olsson, Ingemar Algulin (red.), Litteraturens historia i Sverige, wyd. 5, Norstedts, s. 420-421.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.