Elsa Schiaparelli

Data i miejsce urodzenia	10 września 1890 Rzym, Włochy
Data i miejsce śmierci	13 listopada 1973 Paryż, Francja
Zawód, zajęcie	projektantka mody
Narodowość	Włoszka

Elsa Schiaparelli (ur. 10 września 1890 w Rzymie, zm. 13 listopada 1973 w Paryżu) – włoska projektantka mody.

Życiorys

Urodzona w 1890 roku w Palazzo Corsini w Rzymie Elsa Schiaparelli od najmłodszych lat miała styczność z naukowcami i elitą społeczną. Matka Elsy - Giuseppa Maria de Dominicis - pochodziła z neapolitańskiej arystokracji, natomiast ojciec Celestino Schiaparelli był dziekanem Uniwersytetu Rzymskiego^[1]. Elsa była także bratanicą astronoma Giovanniego Schiaparelliego.

Studiowała filozofię na Uniwersytecie Rzymskim. W tamtym czasie zainteresowała się teozofią, czyli obszarem z pogranicza religii, okultyzmu i nauki^[2]. W 1911 roku opublikowała zbiór „zmysłowych” wierszy pt. Arethusa, za co została umieszczona na rok w klasztorze w Szwajcarii przez konserwatywną rodzinę^[2].

W wieku 22 lat przeniosła się do Londynu, gdzie po raz pierwszy zetknęła się z modą. Spotkała tam teozofa, hrabiego Wilhelma Wendt de Kerlora i wyszła za niego za mąż. W 1916 roku przeprowadzili się do Nowego Jorku. Cztery lata później Elsa urodziła córkę, pieszczotliwie nazywaną Gogo^[2]. Wilhelma Wendt de Kerlor niedługo po narodzinach dziecka pozostawił żonę dla Isadory Duncan^[3].

Większość swojego życia spędziła w Paryżu. Tam poznała i zaprzyjaźniła się z takimi osobami jak Salvador Dali, Jean Cocteau, Man Ray.

Rysunek z magazynu Vogue ukazujący projekt swetra Elsy Schiaparelli (1927).

W Paryżu Schiaparelli za namową projektanta Paula Poireta, zaczęła projektowanie odzieży^[3]. Zanim rozpoczęła własną działalność - w 1925 roku zaczęła pracę, jako projektantka w Maison Lambal, jednak firma zbankrutowała. Rok później Elsa Schiaparelli podjęła decyzję o otwarciu własnej działalności. Jej pierwszym projektem był sweter z wydzierganą kokardą, który wykorzystywał technikę zapożyczoną z malarstwa iluzjonistycznego, inaczej trompe-l’œil^[1].

Na początku 1927 roku wprowadziła na rynek nową kolekcję dzianin. Jej pierwsza sportowa kolekcja „Schiaparelli – Pour le Sport” wprowadziła do paryskiej mody wiele nowości: lniane sukienki, spódnice, szorty. Nosiła je między innymi Lili de Alvarez na Wimbledonie w 1931 roku. W tym także roku Schiaparelli otworzyła swój sklep przy placu Vendôme^[2]. Jej stroje nosiły m.in.: Marlena Dietrich, Greta Garbo, Katharine Hepburn, Joan Crawford.

Związana była z ruchem surrealistycznym i dadaizmem, kontynuowała współpracę z wieloletnim przyjacielem Salvadorem Dali. Zasłynęła również jako jedna z najbardziej kreatywnych projektantek nakryć głowy – kapelusze w jej wydaniu były dziełami sztuki. Najbardziej znaną kolekcją Elsy Schiaparelli jest kolekcja Shoe, którą zaprezentowała w 1937 roku. Pomysłodawczynią tej idei była żona Salvadora Dalego^[1]. Obuwie było w tej kolekcji najważniejsze, wkomponowywane w wizerunek kobiety nieprzeciętnej, zasłaniającej i odkrywającej części twarzy. Podczas tej kolekcji zaprezentowany został najsłynniejszy w dorobku Schiaparelli kapelusz, przypominający wielki but^[4].

Przypisy

Zobacz też

• Mother of Invention, The New Yorker, 2003
• Schiap – Personal Life, 2015