Eleocharition acicularis
Syntaksonomia
Klasa

Littorelletea uniflorae

Rząd

Littorelletalia uniflorae

Związek

Eleocharition acicularis

Pietsch 1966 em. Dierss. 1975

Eleocharition acicularis — syntakson słodkowodnych helofitów w randze związku w Polsce budowany głównie przez ponikło igłowate. Należy do klasy zespołów roślinności zmiennowodnej Littorelletea uniflorae, choć znajduje się na jej pograniczu z klasą Isoëto–Nanojuncetea.

Charakterystyka

Oligotroficzne i mezotroficzne zbiorowiska występujące nas płaskich, piaszczystych brzegach płytkich zbiorników (np. spuszczanych stawów hodowlanych), również rzek. Zarówno w strefie zanurzonej, jak i wynurzonej, przy czym zwykle w strefie zmiennego poziomu wód, gdzie okres całkowitego wynurzenia trwa co najmniej 3 miesiące w roku[1].

Charakterystyczna kombinacja gatunków
ChAll. : ponikło igłowate (Eleocharis acicularis).
ChCl. : sit drobny (Juncus bulbosus), brzeżyca jednokwiatowa (Littorella uniflora), elisma wodna (Luronium natans), wywłócznik skrętoległy (Myriophyllum alterniflorum), rdestnica podługowata (Potamogeton polygonifolius), jaskier leżący (Ranunculus reptans), jeżogłówka pokrewna (Sparganium angustifolium)[1].
Występowanie
Zbiorowiska subatlantyckie. W Polsce odkryte na Mazowszu, ale zapewne więcej stanowisk występuje na zachodzie[1].
Podkategorie syntaksonomiczne
W obrębie syntaksonu w Polsce stwierdzono tylko jeden zespół roślinności:

Zagrożenia i ochrona

Zespoły tego związku, wraz z zespołami podobnymi, są w systemie obszarów Natura 2000 chronione jako podtyp siedliska przyrodniczego nr 3130 (brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Littorelletea, Isoëto–Nanojuncetea) — 3130–1 (roślinność mezotroficznych zbiorników wodnych należąca do związków Lobelion, Hydrocotylo-Baldenion i Eleocharition acicularis)[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14439-5.
  2. ↑ Agnieszka Popiela: 3130 – Brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Littorelletea, Isoëto–Nanojuncetea. W: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Jacek Herbich (red.). T. 2: Wody słodkie i torfowiska. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004, s. 37–47. ISBN 83-86564-43-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.