Elektrownia Adamów
Ilustracja
Elektrownia Adamów w Turku (2008)
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Status

nieczynna

Operator

Zespół Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin

Źródła energii
Źródła energii:
- główne

węgiel brunatny

Kluczowe daty
Rozpoczęcie budowy

wrzesień 1960

Włączenie do sieci

lata 60.

Trwałe wyłączenie

1 stycznia 2018

Położenie na mapie Turku
Mapa konturowa Turku, po prawej znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Adamów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Adamów”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Adamów”
Położenie na mapie powiatu tureckiego
Mapa konturowa powiatu tureckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Elektrownia Adamów”
Ziemia52°00′44,6″N 18°32′44,4″E/52,012389 18,545667

Elektrownia Adamów – nieczynna, zawodowa, konwencjonalna elektrownia cieplna o mocy osiąganej 600 MW, opalana węglem brunatnym wydobywanym przez Kopalnię Węgla Brunatnego Adamów. Elektrownia Adamów jest jedną z czterech elektrowni wchodzących w skład Zespołu Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin.

Oprócz produkcji energii elektrycznej Elektrownia Adamów dostarczała również energię cieplną dla części miasta Turek i do zakładów w pobliżu elektrowni. Ponadto dostarczała parę technologiczną do Zakładów Przemysłu Jedwabniczego „Miranda” w Turku. Ostatni działający blok numer 2 wyłączono 1 stycznia 2018 o godzinie 2.49, a produkcja ciepła i prądu została zakończona[1].

Historia

Prace związane z budową elektrowni Adamów rozpoczęto we wrześniu 1960, a zakończono w marcu 1967. Budowa elektrowni (wyłączając sprawy wywłaszczeniowe i budowę zaplecza) przebiegała bardzo sprawnie. W lutym 1962 rozpoczęto wykopy pod budynek główny elektrowni, a synchronizacja pierwszego turbozespołu nastąpiła już w październiku 1964. Piąty, ostatni turbozespół uruchomiono we wrześniu 1966. Był to najkrótszy w tym czasie w Polsce cykl budowy elektrowni z blokiem o mocy ponad 100 MW. Łączny koszt tej inwestycji wyniósł 2679 mln zł.

W 1989 roku KWB Adamów wydobyła 4494,5 tys. ton węgla, a odbiorca tego paliwa, którym była elektrownia Adamów, wyprodukowała w tymże roku 3032 GWh energii elektrycznej i 578 TJ energii cieplnej dla potrzeb miasta. W 1989 roku zatrudnienie w elektrowni wynosiło 1352 osoby, w tym 137 kobiet.

Na początku 2018 roku rozpoczęła się likwidacja elektrowni Adamów. Przyczyną likwidacji były wysokie koszty dostosowywania do norm emisji zanieczyszczeń przy jednoczesnym wyczerpywaniu się złóż węgla w Kopalni Adamów[2]. Ostatni działający blok elektrowni wyłączono 1 stycznia 2018 roku o godzinie 2:49. Prace rozbiórkowe na terenie zakładu rozpoczęto w 2020 roku[3]. Komin elektrowni został zburzony 17 grudnia 2020 roku o godzinie 12:04.[4] 09 września 2022 roku odbyła się ostatnia detonacja na terenie elektrowni - rozbiórce uległ ostatni kocioł[5].

Dyrektorami elektrowni do początku lat 90. XX wieku byli: Jarosław Dobrek (1960–1966), Henryk Kiczka (1966–1968), Benedykt Olszewski (1968–1969), Zbigniew Świeca (1969–1974), Leszek Nowak (1974–1981), Stanisław Klapsa (1981–1986) oraz Jan Koniec (1986–1990).

Przypisy

  1. Tomasz Michalak, Koniec ery energetycznej w Turku. Elektrownia Adamów wyłączona | iTurek.net | Turecki Portal Regionalny [online], www.iturek.net.pl [dostęp 2018-01-03].
  2. Rusza likwidacja elektrowni węglowej Adamów – WysokieNapiecie.pl [online], wysokienapiecie.pl [dostęp 2018-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-05] (pol.).
  3. Redakcja Turek.net.pl, MK Explosion rozpoczęła prace przygotowawcze do rozbiórki Elektrowni Adamów [online], Turek.net.pl [dostęp 2022-09-14].
  4. Turek.net.pl, Wideo: Wyburzenie komina elektrowni Adamów [online], Turek.net.pl [dostęp 2020-12-17].
  5. Wszystkie obiekty Elektrowni Adamów wyburzone. Runął ostatni kocioł [online], www.iturek.net [dostęp 2022-09-14] (pol.).

Zobacz też

Bibliografia

  • Czesław Łuczak, Edmund Makowski: Dzieje Turku. Poznań: Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej, 2002. ISBN 83-85811-81-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.