Elektrody wolframowe

Elektroda wolframowa – elektroda spawalnicza nietopliwa stosowana przy spawaniu metodą TIG. Wykonana jest z wolframu lub z wolframu z dodatkiem tlenków: toru, ceru, lantanu lub cyrkonu (według normy PN-EN ISO 6848). Spawanie odbywa się w osłonie gazowej (gaz obojętny), najczęściej w osłonie argonu, rzadziej w osłonie mieszanki argonu z helem lub samego helu.

Oznaczenie elektrod nietopliwych[1]

  • elektroda WP (zielona) – czysty wolfram
  • elektroda WT20 (czerwona) – z dodatkiem tlenku toru
  • elektroda WC20 (szara) – z dodatkiem tlenku ceru
  • elektroda WL15 (złota) – z dodatkiem tlenku lantanu
  • elektroda WZ08 (biała) – z dodatkiem tlenku cyrkonu

Wymiary elektrod nietopliwych[1]

Długość:

  • 150 mm
  • 175 mm – najczęściej spotykane

Średnica:

  • 1,0 mm
  • 1,6 mm
  • 2,0 mm
  • 2,4 mm
  • 3,2 mm
  • 4,0 mm
  • 4,8 mm
  • 6,4 mm

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Redakcja spawara: Elektroda nietopliwa TIG (elektroda wolframowa). spawara.pl. [dostęp 2017-08-04]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.