Electric Cafe
Wykonawca albumu studyjnego
Kraftwerk
Wydany

10 listopada 1986

Nagrywany

1982–1986

Gatunek

synth pop, techno

Długość

35:38

Wydawnictwo

Kling Klang, EMI, Warner Bros.

Producent

Ralf Hütter, Florian Schneider, Karl Bartos

Oceny
Album po albumie
Computerwelt
(1981)		 Electric Cafe
(1986)		 The Mix
(1991)
Kraftwerk wykonujący „Musique Non Stop” w Royal Albert Hall w Londynie, 2017

Electric Cafe – dziewiąty album niemieckiego zespołu Kraftwerk, wydany w 1986 roku.

Początkowo płyta miała nazywać się Technicolor, lecz kiedy okazało się, że jest to nazwa zastrzeżona, tytuł zmieniono na Techno Pop. Prace nad albumem opóźnił poważny wypadek rowerowy Ralfa, przez który tkwił on w śpiączce.[5] Premierę płyty oficjalnie zapowiedziano na rok 1983, wydany nawet pierwszy singel, „Tour de France”, który osiągnął względny sukces na listach przebojów. Wydanie Techno Pop zostało jednak wstrzymane i po kilku kolejnych latach pracy album ukazał się w końcu jako Electric Cafe. Płytę wydano w niemieckiej i angielskiej wersji językowej, choć w piosenkach pojawiają się też wstawki wykonywane po hiszpańsku, francusku i rosyjsku. Na rynek hiszpański zespół nagrał specjalne wersje „Techno Pop” i „Sex Objekt” po hiszpańsku. Była to ostatnia płyta, którą Kraftwerk nagrał w tzw. "klasycznym" składzie, jako że Wolfgang Flür opuścił zespół krótko po jej wydaniu.

Płytę promowały single „Musique Non Stop” i „Der Telefon Anruf”, które spotkały się tylko z niewielkim sukcesem na listach przebojów. Sam album również nie osiągnął wysokiej sprzedaży i otrzymał mieszane recenzje.

W 2009 roku album wznowiono pod tytułem Techno Pop. Pełną wersję „Der Telefon Anruf” zastąpiono wówczas wersją skróconą i dodano remix piosenki.

Lista utworów

Wydanie niemieckie

  1. „Boing Boom Tschak” – 2:58
  2. „Techno Pop” – 7:42
  3. „Musique Non Stop” – 5:45
  4. „Der Telefon Anruf” – 8:02
  5. „Sex Objekt” – 6:50
  6. „Electric Cafe” – 4:18

Wydanie angielskie

  1. „Boing Boom Tschak” – 2:57
  2. „Techno Pop” – 7:42
  3. „Musique Non Stop” – 5:45
  4. „The Telephone Call” – 8:03
  5. „Sex Object” – 6:51
  6. „Electric Cafe” – 4:20

Pozycje na listach

Kraj Pozycja
Niemcy[6] 23
Stany Zjednoczone[7] 156
Szwecja[8] 9
Wielka Brytania[9] 58

Przypisy

  1. ↑ Jason Ankeny: Electric Cafe - Kraftwerk. AllMusic. [dostęp 2020-05-15]. (ang.).
  2. ↑ Chris Power: Album Review: Kraftwerk - Techno Pop: Remastered. drownedinsound.com, 2009-10-14. [dostęp 2020-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-12)]. (ang.).
  3. ↑ Mat Snow. Gut Vibrations. „Mojo”, s. 110, listopad 2009. Londyn: Bauer Media Group. ISSN 1351-0193. (ang.).
  4. ↑ David Cavanagh: Uncut Reviews: Kraftwerk - Reissues. www.uncut.co.uk, 2009-10-16. [dostęp 2020-05-13]. (ang.).
  5. ↑ KRAFTWERK > Dyskografia > Techno Pop. www.fantomasz.republika.pl. [dostęp 2020-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-07)]. (pol.).
  6. ↑ Offizielle Deutsche Charts: Kraftwerk – Electric Cafe. www.offiziellecharts.de. [dostęp 2020-05-15]. (niem.).
  7. ↑ Kraftwerk Chart History > Billboard 200. www.billboard.com. [dostęp 2020-05-12]. (ang.).
  8. ↑ Discography Kraftwerk. swedishcharts.com. [dostęp 2009-07-09]. (ang.).
  9. ↑ Official Albums Chart Top 100: 09 November 1986 - 15 November 1986. www.officialcharts.com. [dostęp 2020-05-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.