Elżbieta Wittelsbach

księżna elektorowa Saksonii
Okres	od 7 września 1464 do 5 maja 1484
Jako żona	Ernesta
Poprzedniczka	Małgorzata Habsburg
Następczyni	Małgorzata Anhalcka
Dane biograficzne
Dynastia	Wittelsbachowie
Data urodzenia	2 lutego 1443
Data i miejsce śmierci	5 maja 1484 Lipsk
Ojciec	Albrecht III Wittelsbach
Matka	Anna Welf
Mąż	Ernest Wettyn
Dzieci	Krystyna Fryderyk Ernest Albrecht Jan Małgorzata Wolfgang

Elżbieta Wittelsbach (ur. 2 lutego 1443, zm. 5 maja 1484 w Lipsku) – księżniczka bawarska z dynastii Wittelsbachów, księżna elektorowa Saksonii.

Jedna z córek księcia Bawarii-Monachium Albrechta III Wittelsbacha i księżniczki brunszwickiej Anny z dyn. Welfów^[1].

19 listopada 1460 roku została wydana za mąż (10 lat po zawarciu zaręczyn) za księcia saskiego Ernesta z dynastii Wettynów (założyciela linii ernestyńskiej), późniejszego elektora Saksonii, któremu urodziła siedmioro dzieci:

• Krystynę (1461–1521), późniejszą królową Danii, Norwegii i Szwecji jako żonę Jana z dyn. Oldenburgów,
• Fryderyka (1463–1525), późniejszego elektora Saksonii (następcę swojego ojca),
• Ernesta (1464–1513), późniejszego arcybiskupa Magdeburga,
• Albrechta (1467–1484), późniejszego arcybiskupa Moguncji,
• Jana (1468–1532), późniejszego elektora Saksonii (następcę swojego brata),
• Małgorzatę (1469–1528), późniejszą księżną lüneburską jako żonę Henryka II z dyn. Welfów,
• Wolfganga (1473?–1478?)^[2].

W 1471 roku para królewska wprowadziła się do nowego zamku, zbudowanego na Górze Zamkowej w Miśni, który stał się miejscem zamieszkania dla rodziny elektorskiej. Elżbieta miała decydujący wpływ na staranną edukację swoich dzieci, a zwłaszcza ich kształcenie naukowe. Małżeństwo pary elektorskiej uchodziło za udane i szczęśliwe.

Księżna elektorowa, która jest nazywana matką linii ernestyńskiej Wettynów, zmarła w wieku 41 lat. Pod koniec swego życia była przykuta do łóżka, do którego przymocowano koła i podnośnik, aby móc się opiekować chorą.

Przypisy