Eirin Maria Kvandal
Data urodzenia

12 grudnia 2001

Klub

Mosjøen IL

Debiut w PŚ

18 grudnia 2020 w Ramsau (33. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

23 stycznia 2021 w Ljubnie (1. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

23 stycznia 2021 w Ljubnie (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

23 stycznia 2021 w Ljubnie

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata
brąz Planica 2023 norm. druż.
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Oberwiesenthal 2020 druż. miesz.
Igrzyska europejskie
srebro Zakopane 2023 druż. miesz.
Inne nagrody
Raw Air
złoto 1. miejsce
2024

Eirin Maria Kvandal (ur. 12 grudnia 2001) – norweska skoczkini narciarska. Wicemistrzyni świata juniorów w konkursie drużyn mieszanych (2020). Medalistka mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

W oficjalnych zawodach międzynarodowych zadebiutowała w lutym 2018 w Kanderstegu, w ramach Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018, na których zajęła 40. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie kobiecej. W marcu 2018 w Falun zadebiutowała w FIS Cupie, zajmując 11. pozycję, a we wrześniu 2018, w ramach letniej edycji cyklu, zadebiutowała w Pucharze Kontynentalnym, w pierwszym starcie punktując (30. miejsce)[1].

W grudniu 2018, w wyniku pogarszającego się przez wrodzoną skoliozę stanu zdrowia, przeszła wielogodzinną operację kręgosłupa, a pierwsze treningi rozpoczęła w czerwcu 2019[2]. Do rywalizacji międzynarodowej powróciła w styczniu 2020 w Renie, po raz pierwszy plasując się w czołowej „dziesiątce” Pucharu Kontynentalnego (9. lokata). W marcu 2020 wystąpiła Mistrzostwach Świata Juniorów 2020, gdzie była 17. indywidualnie i 5. w zespole kobiecym, zaś w drużynie mieszanej zdobyła srebrny medal[1].

18 grudnia 2020 w Ramsau zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 33. pozycję. 23 stycznia 2021 w Ljubnie po raz pierwszy wystąpiła w konkursie drużynowym w zawodach tej rangi, zajmując z norweską reprezentacją 2. miejsce. Dzień później, w swoim drugim w karierze starcie w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, odniosła zwycięstwo. W kolejnych pięciu konkursach tego cyklu także punktowała, plasując się za każdym razem w pierwszej bądź drugiej dziesiątce, a 5 lutego 2021 w Hinzenbach po raz drugi stanęła na podium, zajmując 3. pozycję. W tym czasie zgromadziła w sumie 249 punktów w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[1]. Mimo tego kilkukrotnie miała problemy z ustaniem swoich skoków, a 7 lutego 2021, podczas trzeciego konkursu w Hinzenbach, w wyniku upadku doznała poważnej kontuzji kolana, przez którą przedwcześnie zakończyła starty w sezonie 2020/2021[3].

Kvandal jest wielokrotną medalistką mistrzostw kraju – w październiku 2020 zdobył złoty medal na skoczni dużej[4] i srebrny na skoczni normalnej[5], a w styczniu 2021 zwyciężyła na obiekcie dużym[6].

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2023 Słowenia Planica – 21. miejsce (K-95)

Drużynowo

2023 Słowenia Planica – brązowy medal (K-95)[uwaga 1]

Starty na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
21. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 ind. 93,0 m 89,0 m 210,5 pkt 38,6 pkt Katharina Althaus
3.brąz 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[uwaga 1] 91,5 m 91,5 m 828,6 pkt (188,8 pkt) 15,2 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2018 Szwajcaria Kandersteg – 40. miejsce
2020 Niemcy Oberwiesenthal – 17. miejsce

Drużynowo

2018 Szwajcaria Kandersteg – 5. miejsce (K-95)[uwaga 2]
2020 Niemcy Oberwiesenthal – 5. miejsce (K-95)[uwaga 3], srebrny medal (K-95, drużyna mieszana)[uwaga 4]

Starty E. M. Kvandal na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
40. 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 68,5 m – 52,1 pkt 210,5 pkt Nika Križnar
5. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[uwaga 2] 61,5 m 70,5 m 554,4 pkt (67,1 pkt) 178,7 pkt Słowenia
17. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 88,0 m 93,5 m 162,1 pkt 76,8 pkt Marita Kramer
5. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[uwaga 3] 100,0 m 95,5 m 679,3 pkt (191,1 pkt) 121,4 pkt Austria
2.srebro 8 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. mix.[uwaga 4] 92,0 m 89,0 m 1021,7 pkt (219,7 pkt) 1,6 pkt Austria

Igrzyska europejskie

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
7. 27 czerwca 2023 Polska Zakopane[uwaga 5] Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 95,5 m 93,0 m 228,1 pkt 34,5 pkt Jacqueline Seifriedsberger
2.srebro 29 czerwca 2023 Polska Zakopane[uwaga 5] Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[uwaga 6] 97,5 m 100,0 m 876,7 pkt (233,1 pkt) 62,6 pkt Austria
6. 30 czerwca 2023 Polska Zakopane[uwaga 5] Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 124,5 m 127,0 m 228,9 pkt 48,5 pkt Nika Križnar

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[7]
2020/2021 13.
2022/2023 26.
2023/2024 7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 24 stycznia 2021 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 92,0 m 89,0 m 244,2 pkt [8]
2. 10 marca 2024 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,5 m 125,0 m 242,2 pkt [9]
3. 12 marca 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-94 HS-105 96,0 m 98,5 m 256,0 pkt [10]
4. 17 marca 2024 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 202,0 m 212,0 m 431,2 pkt [11]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni Przypisy
1. 24 stycznia 2021 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 92,0 m 89,0 m 244,2 pkt 1. – [8]
2. 5 lutego 2021 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 84,5 m 90,0 m 226,6 pkt 3. 10,8 pkt Nika Križnar [12]
3. 17 lutego 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 88,0 m 91,5 m 233,3 pkt 3. 17,7 pkt Katharina Althaus [13]
4. 3 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,5 m 132,5 m 252,8 pkt 3. 19,6 pkt Joséphine Pagnier [14]
5. 16 grudnia 2023 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 125,0 m 136,0 m 297,0 pkt 3. 8,3 pkt Nika Prevc [15]
6. 30 grudnia 2023 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 126,5 m 132,5 m 254,5 pkt 2. 12,9 pkt Nika Prevc [16]
7. 1 stycznia 2024 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 131,5 m 127,0 m 261,6 pkt 3.[uwaga 7] 10,5 pkt Eva Pinkelnig [17]
8. 13 stycznia 2024 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 116,0 m 121,5 m 192,5 pkt 3. 3,2 pkt Eva Pinkelnig [18]
9. 9 marca 2024 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 123,0 m – 105,0 pkt 3. 4,3 pkt Silje Opseth [19]
10. 10 marca 2024 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,5 m 125,0 m 242,2 pkt 1. – [9]
11. 12 marca 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-94 HS-105 96,0 m 98,5 m 256,0 pkt 1. – [10]
12. 13 marca 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 127,5 m 129,5 m 258,6 pkt 2. 1,6 pkt Nika Prevc [20]
13. 17 marca 2024 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 202,0 m 212,0 m 431,2 pkt 1. – [11]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
33 1 6 14 3 16 15 - - - - - - 249
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
- - 10 - - - - - - - 12 14 - - - - - - - 3 - - - 7 30 5 208
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
4 3 30 3 2 3 - - 3 17 14 - - - - - - 32 3 1 1 2 1 - 843
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[7]
2020 34.
2023 37.
2024 1.

Turniej Dwóch Nocy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2023/2024 4.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[21]
2023 63.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2023

2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
- - - - - - 30 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2019/2020 14.[22]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
Notodden Notodden Rena Rena Brotterode Brotterode punkty
- - 18 9 9 11 95
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2018 32.[23]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2018
Oslo Oslo punkty
30 34 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2017/2018 83.[24]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
- - - - - - - - - - - - 11 24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

  1. 1 2 Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Eirin Maria Kvandal, Maren Lundby i Anna Odine Strøm.
  2. 1 2 Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten, Eirin Maria Kvandal, Silje Opseth i Anna Odine Strøm.
  3. 1 2 Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Eirin Maria Kvandal, Nora Midtsundstad i Karoline Skatvedt.
  4. 1 2 Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Sander Vossan Eriksen, Bendik Jakobsen Heggli i Eirin Maria Kvandal.
  5. 1 2 3 Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  6. ↑ Skład zespołu: Anna Odine Strøm, Robert Johansson, Eirin Maria Kvandal i Marius Lindvik
  7. ↑ Ex aequo z Jacqueline Seifriedsberger

Przypisy

  1. 1 2 3 Eirin Maria KVANDAL. fis-ski.com. [dostęp 2021-01-25]. (ang.).
  2. ↑ Martyna Grądzka: Poruszająca historia Eirin Marii Kvandal. Od operacji kręgosłupa do zwycięstwa w Pucharze Świata. skijumping.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-02-14].
  3. ↑ Dominik Formela: Koniec sezonu Eirin Marii Kvandal. "Długotrwała kontuzja". skijumping.pl, 2021-02-09. [dostęp 2021-02-14].
  4. ↑ Dominik Formela: Lindvik i Kvandal letnimi mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2020-10-16. [dostęp 2021-01-24].
  5. ↑ Dominik Formela: Tande i Opseth indywidualnymi mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2020-10-30. [dostęp 2021-01-24].
  6. ↑ Dominik Formela: Ladehaug i Kvandal mistrzami Norwegii, Lundby bez medalu. skijumping.pl, 2021-01-19. [dostęp 2021-01-24].
  7. 1 2 KVANDAL Eirin Maria - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-21].
  8. 1 2 Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-01-24]. (ang.).
  9. 1 2 Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
  10. 1 2 Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-12]. (ang.).
  11. 1 2 Vikersund - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  12. ↑ Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-02-05]. (ang.).
  13. ↑ Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
  14. ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
  15. ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-12-16]. (ang.).
  16. ↑ Garmisch-Partenkirchen - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-12-30]. (ang.).
  17. ↑ Oberstdorf - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-01-01]. (ang.).
  18. ↑ Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-01-13]. (ang.).
  19. ↑ Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
  20. ↑ Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-13]. (ang.).
  21. ↑ Eirin Maria KVANDAL - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
  22. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-09. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  23. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  24. ↑ FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.