Edward Riedl
pułkownik KS pułkownik KS
Data i miejsce urodzenia

21 września 1874
Ustrzyki Dolne

Data śmierci

10 stycznia 1928

Przebieg służby
Lata służby

1903–1927

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

WSO IV
WSO IX

Stanowiska

szef WSO

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Edward Riedl (ur. 21 września 1874 w Ustrzykach Dolnych, zm. 10 stycznia 1928) – pułkownik Korpusu Sądowego Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 21 września 1874 w Ustrzykach Dolnych[1]. W 1893 ukończył w C. K. IV Gimnazjum we Lwowie[2]. Ukończył studia prawnicze. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1896 roku w korpusie oficerów rezerwy artylerii fortecznej. Został przydzielony w rezerwie do 2 Pułku Artylerii Fortecznej w Krakowie. 12 sierpnia 1903 roku, jako oficer rezerwy został powołany do służby czynnej w korpusie zawodowych audytorów, w charakterze aspiranta[3][4][5]. Od 1907 roku jako zawodowy oficer audytor pełnił służbę w Pułku Piechoty Nr 13 w Krakowie[6]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. W 1914 roku pełnił służbę w Pułku Piechoty Nr 1 w Krakowie[7]. Podczas I wojny światowej służył w sądzie brygady w Rzeszowie[8]. W czasie służby w korpusie oficerów audytorów awansował kolejno na stopień: porucznika audytora ze starszeństwem z 1 maja 1907 roku[9], kapitana audytora ze starszeństwem z 1 listopada 1911 roku[10] i majora audytora[11].

1 lutego 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia majora audytora[12]. 24 czerwca 1919 roku został mianowany sędzią wojskowym w Sądzie Okręgu Generalnego w Warszawie z czasowym odkomenderowaniem do Naczelnego Sądu Wojskowego w Warszawie[13]. 15 listopada tego roku zostały mu powierzone obowiązki szefa Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego w Łodzi[14][15]. Dekretem z 22 maja 1920 został zatwierdzony w stopniu podpułkownika w korpusie sądowym z dniem 1 kwietnia 1920[16]. Został awansowany do stopnia pułkownika w korpusie oficerów sądowych ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[17][18]. Od 1921 był szefem Wojskowego Sądu Okręgowego Nr IV w Łodzi[19]. Z dniem 1 listopada 1924 został przeniesiony do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr IX w Brześciu na stanowisko szefa sądu[20][21][22]. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku[23]. Zmarł 10 stycznia 1928. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (PAS 41-wsch-po prawej Kufelkowskich)[24].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-08-31].
  2. ↑ Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. Ósmacy i abiturienci. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 92.
  3. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1904 ↓, s. 889, 899, 1097.
  4. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 917, 1123.
  5. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1907 ↓, s. 1137.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 457.
  7. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 381.
  8. 1 2 Kronika. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 4, Nr 5 z 4 lutego 1917.
  9. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 1150.
  10. 1 2 3 4 Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 1142.
  11. 1 2 3 Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1741.
  12. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 13 z 1919 roku, poz. 462.
  13. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 86 z 1919 roku, poz. 2998.
  14. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 97 z 1919 roku, poz. 4066.
  15. ↑ Organa 1928 ↓, s. 62.
  16. ↑ Sprawy wojskowe. „Słowo Polskie”. Nr 326, s. 3, 16 lipca 1920.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1089.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 984.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1083.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 31 października 1924 roku, s. 648.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 981.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 8 z 6 lutego 1926 roku, s. 7.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 40, 44.
  24. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-08-31].

Bibliografia

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
  • Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Wojskowa Biblioteka Cyfrowa „Zbrojownia”. [dostęp 2018-05-15].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Organa wymiaru sprawiedliwości w W. P.. „Wojskowy Przegląd Prawniczy”. Nr 8-10, 1928. 
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.