| Data i miejsce urodzenia |
30 października 1942 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 lutego 2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
174 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
   | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Eduard Tieodorowicz Winokurow (ros. Эдуард Теодорович Винокуров; ur. 30 października 1942 w Bajżansaju[1], zm. 10 lutego 2010 w Petersburgu[2]) – radziecki szablista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Urodził się w Kazachstanie, później trenował w Leningradzie. Na igrzyskach olimpijskich w Meksyku w 1968 roku wspólnie z Umiarem Mawlichanowem, Markiem Rakitą, Wiktorem Sidiakiem i Władimirem Nazłymowem zdobył złoty medal drużynowo. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Monachium reprezentacja ZSRR w składzie: Wiktor Bażenow, Władimir Nazłymow, Wiktor Sidiak, Eduard Winokurow i Mark Rakita zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, gdzie wspólnie z Wiktorem Krowopuskowem, Wiktorem Sidiakem, Michaiłem Burcewem i Władimirem Nazłymowem zwyciężył drużynowo. We wszystkich trzech przypadkach nie startował w rywalizacji indywidualnej.
Podczas mistrzostw świata w Moskwie w 1966 roku wspólnie z Umiarem Mawlichanowem, Nugzarem Asatianim, Markiem Rakitą i Jakowem Rylskim zdobył srebro w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Montrealu (1967), mistrzostwach świata w Hawanie (1969), mistrzostwach świata w Ankarze (1970), mistrzostwach świata w Wiedniu (1971), mistrzostwach świata w Grenoble (1974) i mistrzostwach świata w Budapeszcie (1975) oraz srebrny na mistrzostwach świata w Göteborgu (1973)[3].
Odznaczony Orderem „Znak Honoru” i dwukrotnie Medalem „Za pracowniczą wybitność”[4].
Po zakończeniu kariery pracował jako trener w Petersburgu.
Starty olimpijskie (medale)
- szabla drużynowo –
złoto
- szabla drużynowo –
srebro
- szabla drużynowo – złoto
Przypisy
- ↑ Search Results | Olympics at Sports-Reference.com [online], www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-04] (ang.).
- ↑ Скончался двукратный олимпийский чемпион по фехтованию Эдуард Винокуров [online], БалтИнфо, 11 lutego 2010 [dostęp 2021-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-16] (ros.).
- ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Säbel - Herren) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-09-23] (niem.).
- ↑ Российские спортсмены, спортивная Россия - ВИНОКУРОВ Эдуард Теодорович [online], infosport.ru [dostęp 2023-09-23] (ros.).
Linki zewnętrzne
- Olympedia - Eduard Vinokurov. olympedia.org. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).