pułkownik audytor | |
Data i miejsce urodzenia |
17 sierpnia 1878 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 kwietnia 1942 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1929 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
szef sądu |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca | |
Odznaczenia | |
Edmund Kaczkowski herbu Świnka (ur. 17 sierpnia 1878 w Moniatyczach, zm. 11 kwietnia 1942 w Sachsenhausen) – pułkownik audytor Wojska Polskiego.
Życiorys
Edmund Kaczkowski urodził się 2 lipca 1889 w Moniatyczach, w rodzinie Jana Gustawa i Marii z Jaworskich. Ukończył studia prawnicze. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. W stopniu kapitana tymczasowo od 13 listopada 1918 sprawował stanowisko kierownika Sądu Wojennego (zniesionym 1 marca 1919), referenta prawnego oraz do 16 kwietnia 1920 p.o. referenta oświatowego przy Dowództwie Okręgu Generalnego w Kielcach. Do 1919 pełnił funkcję sędziego pokoju w Radomsku w ramach okręgu sądowego piotrkowskiego[1]. 24 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w Korpusie Sądowym, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Był wówczas sędzią Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego Kielce[2].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów sądowych[3][4]. W 1923 był szefem Wojskowego Sądu Okręgowego Nr IX w Brześciu[5]. Z dniem 1 listopada 1924 został przeniesiony do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr II w Lublinie na stanowisko szefa sądu[6][7]. 21 czerwca 1927 Prezydent RP mianował go sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego, a minister spraw wojskowy przydzielił do Najwyższego Sądu Wojskowego w Warszawie na stanowisko sędziego[8][9][10]. Z dniem 31 marca 1929 został przeniesiony w stan spoczynku[11]. W 1934 jako pułkownik w stanie spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Włocławek[12].
Później pełnił urząd notariusza (wzgl. rejenta) w Nieszawie przy Sądzie Okręgowym w Toruniu[13] do sierpnia 1939. W tym czasie od 1929 sprawował też funkcję prezesa zarządu Ochotniczej Straży Pożarnej w Nieszawie[14]. W styczniu 1934 został wybrany do składu rady notarialnej przy Izbie Notarialnej na Okręg Sądu Apelacyjnego w Poznaniu[15][16]. Mieszkał przy ulicy 3 Maja w Nieszawie[17].
Podczas II wojny światowej w czasie okupacji niemieckiej został aresztowany przez Niemców i przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Dachau 9 maja 1940 (nr 9492), skąd został przewieziony do obozu Sachsenhausen, gdzie 11 kwietnia 1942 poniósł śmierć[18][19].
Jego żoną od 1909 była Maria z domu Zaleska (1888–1965). Edmund Kaczkowski został symbolicznie upamiętniony na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie: na grobowcu rodziny swojej żony, Zaleskich (kwatera 30, rząd 6, miejsce 35, 36)[20] oraz na grobowcu rodziny Jaworskich[21].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)[22]
Przypisy
- ↑ Ruch służbowy. Zwolnienia. „Dziennik Urzędowy Departamentu Sprawiedliwości Tymczasowej Rady Stanu Królestwa Polskiego”, s. 130, nr 3 z 25 kwietnia 1919. Ministerstwo Sprawiedliwości.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 14 lipca 1920 roku, s. 577.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1089.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 984.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1085.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 31 października 1924 roku, s. 648.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 977.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 180.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 lipca 1927 roku, s. 203.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 691.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 71.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 367.
- ↑ Wykaz notariuszów Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na dzień 1 października 1938. s. 11.
- ↑ Z dziejów nieszawskiej Ochotniczej Straży Pożarnej. „Strażak Pomorski”, s. 109, nr 8 z 1939.
- ↑ Walne Zgromadzenie Izby Notarialnej na Okręg Sądu Apelacyjnego w Poznaniu. „Orędownik Wrzesiński”, s. 4, nr 8 z 20 stycznia 1934.
- ↑ Z kraju i ze świata. Prezydium Rady Notarialnej na Okręg Sądu Apelacyjnego w Poznaniu. „Orędownik na Powiat Nowotomyski”, s. 2, nr 9 z 23 stycznia 1934.
- ↑ Książka telefoniczna. [dostęp 2015-04-08].
- ↑ Edmund Kaczkowski. stevemorse.org. [dostęp 2017-07-13].
- ↑ Edmund Kaczkowski. stevemorse.org. [dostęp 2017-07-13].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZALESCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-07-13] .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: PAWEŁ JAWORSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-07-13] .
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 25.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Edmund Kaczkowski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-07-13].