Edmund Burke
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 października 1912
Warszawa

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1999
Warszawa

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika

Ważne dzieła
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Warszawski Krzyż Powstańczy Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)
Tablica upamiętniająca Edmunda i Irenę Burke na kamienicy przy ul. Mostowej 2 w Warszawie

Edmund Burke (ur. 9 października 1912 w Warszawie, zm. 9 czerwca 1999 tamże) – polski malarz i grafik, autor polichromii Starego i Nowego Miasta w Warszawie.

Życiorys

W latach 1931–1935 studiował w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa u pod kierunkiem profesorów Edwarda Butrymowicza i Mieczysława Schulza. Od 1935 do 1939 był studentem ASP w Warszawie pod kierunkiem profesorów Felicjana Szczęsnego Kowarskiego i Leonarda Pękalskiego. Dyplom obronił po wojnie – w 1946, u prof. Felicjana Szczęsnego Kowarskiego.

W czasie II wojny światowej był żołnierzem Komendy Głównej AK – Oddział VI Biura Informacji i Propagandy. Jako artysta-plastyk uczestniczył w działaniach akcji „N”. W jego mieszkaniu znajdowała się jedna ze skrytek „enowców”. W 1941 uczestniczył w akcji wykradzenia z rąk niemieckich aresztowanego przez Gestapo Stanisława Tomaszewskiego ps. „Miedza”. Wraz z Mieczysławem Jurgielewiczem był autorem plakatu Do broni, w szeregach AK! – wykonanego w pierwszych dniach sierpnia 1944. Uczestnik powstania warszawskiego. Po kapitulacji, wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Ukrywał się we wsi Szlembark k. Nowego Targu[1].

Po wojnie powrócił do Warszawy. W latach 1954–1960 odpowiedzialny był za projektowanie i nadzorowanie zdobień freskami i sgraffito elewacji kamieniczek na odbudowanym ze zniszczeń wojennych Starym i Nowym Mieście w Warszawie.

Żona Edmunda, Irena Burke (1922–2000), scenografka scen warszawskich, była córką Leonarda Piskorskiego.

Pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej (aleja 56-1-68)[2].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Powstańcze Biogramy - Edmund Burke [online], www.1944.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  2. ↑ śp. EDMUND JULIAN BURKE
  3. ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1595 „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie plastyki”.
  4. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  5. ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 105–106. ISBN 83-223-2073-6.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.