 Okładka noweli z 1905 roku podpisana pseudonimem autora | |||
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Typ utworu | |||
| Wydanie oryginalne | |||
| Język | |||
| Data wydania | |||
| |||
Echa leśne – nowela Stefana Żeromskiego z 1905 roku[1]. Jej przedruk zamieścił w 1906 tygodnik „Echa Kieleckie”. Jest pierwszą z dwóch tekstów tego autora opisujących losy rodziny Rozłuckich. Jej dalsza częścią jest powieść Uroda życia.
Treść
Akcja toczy się po upadku powstania styczniowego. Grupa mężczyzn, wśród nich generał rosyjski wspominają czasy powstania. Generał wspomina powstańca Jana Rozłuckiego, swojego bratanka, który zdezerterował z rosyjskiej armii i wstąpił do leśnej „bandy”. Schwytany trafił przed sąd wojenny, w którym przewodniczył jego stryj. Sąd skazał go na karę śmierci. Ostatnim jego życzeniem było, żeby jego syn, Piotr, został wychowany na Polaka. Generał nie zamierzał spełnić tej prośby.
Bibliografia
- Andrzej Z. Makowiecki: Literatura Młodej Polski. Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 1997.
Linki zewnętrzne
- Echa leśne na Wikiźródłach w różnych wydaniach i formatach
- Stefan Żeromski Wybór nowel, wyd. Rzym: 1945 w serwisie Polona.pl
- Echa leśne w bibliotece Wolne Lektury (e-book)
Przypisy
- ↑ Stefan Żeromski, Echa leśne, wyd. 1905 [online], Na k. tyt. pseud.; nazwa aut.: Stefan Żeromski., polona.pl [dostęp 2018-06-02].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.