Earls Court Exhibition Centre
Ilustracja
Wejście do starszej z hal (w trakcie Londyńskich Targów Książki 2008)
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miejscowość

Londyn

Adres

Earl’s Court

Styl architektoniczny

Art Moderne

Architekt

C. Howard Crane (USA)

Rozpoczęcie budowy

1935

Ukończenie budowy

1937

Ważniejsze przebudowy

1991

Zniszczono

2014-2017

Pierwszy właściciel

John Robinson Whitley (1887)

Kolejni właściciele

P&O

Obecny właściciel

Capco Plc

Położenie na mapie gminy Kensington and Chelsea
Mapa konturowa gminy Kensington and Chelsea, na dole znajduje się punkt z opisem „Earls Court Exhibition Centre”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Earls Court Exhibition Centre”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Earls Court Exhibition Centre”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Earls Court Exhibition Centre”
Ziemia51°29′20″N 0°11′52″W/51,488889 -0,197778
Strona internetowa

Earls Court Exhibition Centre – nieistniejący od 2014 zespół dwóch połączonych hal widowiskowo-wystawowych w dzielnicy Earl’s Court w Londynie, położonych na terenie Royal Borough of Kensington and Chelsea oraz Hammersmith and Fulham. W czasie Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 był miejscem rozgrywania męskiego i żeńskiego turnieju siatkarskiego. Teren ma być użyty do budowy luksusowej dzielnicy przed 2033.

Historia

Pierwsza hala (pod koniec określana jako "Earls Court One") została wzniesiona w latach 1935-1937 w stylu Art déco przez amerykańskiego architekta, C. Howard Crane, na rozległym historycznym terenie wystawowym otwartym w 1887 roku, kiedy to Królowa Wiktoria odwiedziła amerykański "Wild West Show". Obiekt miał stać się najważniejszym w Wielkiej Brytanii miejscem wystaw i targów, służących rozwojowi gospodarki. Wewnątrz hali znalazł się m.in. basen o wymiarach 60x30 metrów, który po wypompowaniu wody mógł być wypełniony specjalną konstrukcją, za sprawą której w niemal niezauważalny dla odwiedzających sposób stawał się częścią podłogi, zwiększając znacząco powierzchnię użytkową budynku. Cała operacja "likwidacji" lub "przywrócenia" basenu zajmowała cztery doby.

W latach 30. w hali odbywały się liczne targi, ale także m.in. turniej narciarski, na potrzeby którego w jej wnętrzu zbudowano sztuczny stok. W czasie II wojny światowej obiekt został zmilitaryzowany i służył jako miejsce napraw balonów wojskowych. Po wojnie hala odzyskała swój wystawienniczy charakter, a dodatkowo od lat 70. gościła coraz liczniejsze koncerty gwiazd muzyki popularnej, a także m.in. produkcje operowe. W 1991 otwarta została druga hala, "Earls Court Two", połączona z pierwszą fragmentem ściany, którą można było łatwo rozmontować i uzyskać przez to jeden olbrzymi obiekt. W listopadzie 2011 nowsza hala była miejscem wyborów Miss World.

W hali dawały koncerty największe gwiazdy jak The Rolling Stones, Queen, Led Zeppelin, Pink Floyd, Genesis, Iron Maiden, Metallica.

Earls Court ofiara "regeneracji"

Już od 2006 kandydat na burmistrza Londynu, Boris Johnson prowadził politykę przeniesienia centrum gospodarki stolicy na wschód miasta w rejon dawnej dzielnicy portowej (Docklands). Jednocześnie porozumienie się z Konserwatystami w Kensington and Chelsea oraz w sąsiednim London Borough of Hammersmith and Fulham doprowadziło wraz z deweloperami do planu rozebrania obu hal i do kupna pobocznych osiedli mieszkalnych od rady miejskiej aby stworzyć "największą regenerację urbanistyczną w Europie". Kiedy Johnson został wybrany na konserwatywnego burmistrza Londynu w 2008 projekt na zburzenie Earls Court wyszedł na jaw i zaczął się ruch opozycyjny, "Save Earl's Court", aby zachować historyczny zabytek wystawowy jak również jego roczne dochody dwu bilionowe z międzynarodowych imprez i aby ochronić 3000 mieszkańców spółdzielczych od przymusowego wysiedlenia. Wybory lokalne w 2014 zmieniły rządy w Hammersmith and Fulham na Labourzystów, ale za późno żeby ocalić hale. W międzyczasie English Heritage odmówiło zarejestrowania obiektu zabytkowego. W 2017 zakończyło się rozebranie hal. W 2016 Brexit dodał niepewności całemu projektowi.

Londyn 2012

W czasie Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 obiekt był areną wszystkich meczów siatkarskich. Boisko główne oraz trybuny na 15 tysięcy widzów znalazły w hali Earls Court One, natomiast druga hala pomieściła całe zaplecze turnieju, m.in. dwa boiska treningowe i centrum prasowe.

Galeria

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.