Dziurawiec skrzydełkowaty

Dziurawiec skrzydełkowaty po prawej
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	malpigiowce
Rodzina	dziurawcowate
Rodzaj	dziurawiec
Gatunek	dziurawiec skrzydełkowaty
Nazwa systematyczna
Hypericum tetrapterum Fr Novit. Fl. Svec. 94 1823[3]

Dziurawiec skrzydełkowaty (Hypericum tetrapterum Fr.) – gatunek byliny należący do rodziny dziurawcowatych.

Rozmieszczenie

Zasięg gatunku obejmuje rozległe obszary Europy z wyjątkiem północnej części Półwyspu Skandynawskiego i terenów na wschód od Polski i zachodniej Ukrainy. Rośnie także w rejonie Kaukazu, na Bliskim Wschodzie i w północnej Algierii. Jako gatunek introdukowany i zadomowiony podawany jest z Australii i Nowej Zelandii^[4]. W Polsce częsty na całym niżu i rzadki w niższych partiach gór^[5].

Morfologia

Łodyga

Wzniesiona, rozgałęziona na górze, naga, czworokanciasta, dęta i na krawędziach oskrzydlona. Osiąga wysokość 20-60 cm.

Kwiaty

Jasnożółte, o średnicy do 1,2–2 cm., promieniste, pięciokrotne, zebrane w szczytowy gęsty kwiatostan. Płatki korony są lancetowate, pozbawione czarnych punktów. Działki kielicha o kształcie wąskolancetowatym, zaostrzone, całobrzegie, krótsze od płatków korony około półtora razy.

Owoc

Ma postać torebki^[5].

• 
  Pokrój
• 
  Pęd z liśćmi i pąkami kwiatowymi
• 
  Oskrzydlona łodyga
• 
  Kwiaty
• 
  Owoc

Biologia i ekologia

Bylina, kwitnie w lipcu i sierpniu. Występuje na wilgotnych łąkach, torfowiskach niskich, w rowach i przy brzegach wód^[5].

Zastosowanie

Roślina lecznicza o własnościach podobnych jak u dziurawca zwyczajnego^[5].

Przypisy