Dyspersja, układ dyspersyjny – układ, zwykle koloidalny, złożony z co najmniej dwóch faz, z których przynajmniej jedną stanowi silnie rozdrobniony materiał, rozproszony w drugiej fazie o charakterze ciągłym, zwanej ośrodkiem dyspersyjnym. Obie fazy mogą być dowolne, muszą się jednak różnić między sobą składem lub stanem skupienia[1][2]. Większość dyspersji występujących w praktyce to zole.

Dyspersją nazywany jest także proces rozpraszania oraz samo rozproszenie jako takie[3].

Dyspersja ma istotne znaczenie w technologii chemicznej, na przykład w chemii polimerów[1][4].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Stanislaw Slomkowski i inni, Terminology of polymers and polymerization processes in dispersed systems (IUPAC Recommendations 2011), „Pure and Applied Chemistry”, 83 (12), 2011, s. 2229–2259, DOI: 10.1351/PAC-REC-10-06-03 (ang.).
  2. ↑ colloidal dispersion, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.C01174, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
  3. ↑ Witold Tomassi, Helena Jankowska, Chemia fizyczna, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1980, s. 175–176, ISBN 83-204-0179-8.
  4. ↑ Compendium of Polymer Terminology and Nomenclature (IUPAC Recommendations 2008), Richard G. Jones (red.) i inni, Cambridge: The Royal Society of Chemistry, 2009, s. 192, DOI: 10.1039/9781847559425, ISBN 978-0-85404-491-7 (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.