| Cephalophorus niger | |||
| (Gray, 1846) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
dujker czarny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
Dujker czarny[2] (Cephalophorus niger) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych, zaliczany do plemienia dujkerów.
Systematyka
Przeniesiony w 2022 roku z Cephalophus do Cephalophorus na podstawie analiz molekularnych i morfologicznych[3].
Występowanie i biotop
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje południowe obszary Sierra Leone, Liberii, Wybrzeża Kości Słoniowej, Ghany, Beninu i Nigerii. Jego siedliskiem są tereny zalesione.
Charakterystyka ogólna
Większość informacji o gatunku pochodzi z badań osobników trzymanych w niewoli.
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | 80–100 cm |
| Długość ogona | 12–14 cm |
| Wysokość w kłębie | ok. 50 cm |
| Masa ciała | 9–24 kg |
| Dojrzałość płciowa | brak danych |
| Ciąża | 126 dni |
| Liczba młodych w miocie | 1 |
| Długość życia | ponad 11 lat (w niewoli) |
Wygląd
Ciało masywne, długie, osiągające przeciętnie 15–20 kg masy. Ubarwienie czarne lub brązowo-czarne, jaśniejsze na spodniej części ciała i wewnętrznej stronie nóg. Owłosienie dłuższe niż u większości dujkerów. Nogi krótkie, masywne. Ogon również krótki, z wierzchu czarny, spodem biały. Rogi występują u przedstawicieli obydwu płci.
Tryb życia
Badacze nie są zgodni, czy dujker czarny prowadzi dzienny, czy też nocny tryb życia. Obserwowano jego aktywność w różnych porach doby. W naturze jest prawdopodobnie gatunkiem terytorialnym i prowadzi samotniczy tryb życia. Żywi się owocami, kwiatami i zielonymi pędami roślin.
Rozród
Ciąża u tego gatunku trwa ok. 126 dni, na świat przychodzi zwykle jedno młode.
Podgatunki
Nie wyodrębniono podgatunków dujkera czarnego.
Znaczenie
Dujkery czarne są obiektem polowań.
Zagrożenia i ochrona
Populacja tego gatunku w 1999 roku szacowana była na około 100 tys. osobników. Jej trend oceniany jest jako spadkowy. Gatunek nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski)[1].
Przypisy
- 1 2 Cephalophorus niger, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ E.V. Bärmann, V.G. Fonseca, K. Langen & P. Kaleme. New insights into the taxonomy of duiker antelopes (Artiodactyla: Bovidae) from the eastern Democratic Republic of the Congo, with the formal description of a new genus. „Mammalian Biology”. 102, s. 1793–1809, 2022. DOI: 10.1007/s42991-022-00279-7. (ang.).
Bibliografia
- Huffman Brent: Cephalophus niger Black duiker. www.ultimateungulate.com. [dostęp 2007-12-12]. (ang.).
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Cephalophus niger. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2009]