Drugnia Rządowa
wieś
Ilustracja
Przydrożna kapliczka
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Pierzchnica

Liczba ludności (2020)

130[1]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-015[2]

Tablice rejestracyjne

TKI

SIMC

0262102[3]

Położenie na mapie gminy Pierzchnica
Mapa konturowa gminy Pierzchnica, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Drugnia Rządowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Drugnia Rządowa”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Drugnia Rządowa”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Drugnia Rządowa”
Ziemia50°40′08″N 20°49′44″E/50,668889 20,828889[4]

Drugnia Rządowa – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Pierzchnica[3][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Historia

Drugnia – (dziś Drugnia i Drugnia Rządowa) była w wieku XIX wsią i folwarkiem rządowym leżącym w granicach powiatu stopnickiego, gminie i parafii Drugnia.

W 1827 roku było we wsi 75 domów i 471 mieszkańców. Z kolei Drugnia jako parafia dekanatu stopnickiego (dawniej: dekanatu szydłowskiego), liczyła 1759 wiernych, zaś Drugnia jako gmina liczyła wówczas 3072 mieszkańców i 9188 mórg..

Hasło Drugnia znajduje się w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, w wydaniu z roku 1881[6], gdzie umieszczono również poniższą wzmiankę:

W XVIII w. królewszczyzna Drugnia w powiecie wiślickim płaciła 955 zł pogłównego.

Hasło Drugnia znajduje się także w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, w wydaniu z roku 1900[7], gdzie umieszczono również poniższą wzmiankę:

Według wątpliwej autentyczności dokumentu w r. 1268 Prandota z Białaczowa jakoby poświęca kościół w Drugni i uposaża takowy. Akt spisano w Korczynie[6].

Fundatorem według tego dokumentu był książę Bolesław, który zbudował tą świątynię pod wezwaniem św. męczenników Wawrzyńca, Bartłomieja i św. Zygmunta króla, „de muro et lapidibas firmarit“. Dał kościołowi 2 kielichy srebrne, 5 ornatów, 2 antepedia, relikwie św. Zygmunta, tudzież w role, łąki, lasy a także kmieci uposażył.

Biskup od siebie dodał dziesięciny swego stołu z Drugni, wsi Podstoli i Radek (Kodeks Małopolski, t.II, s.284 i Kodeks Wielkopolski, s.438). W połowie XV w. wieś była królewska, ma kościół z kamienia pw. św. Zygmunta. Z łanów kmiecych dziesięcina szła do Chmielnika, z folwarku do Drugni. We wsi był młyn (Długosz L.B. t.I s.392).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 5,6 [dostęp 2022-03-16]
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 234 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-10-21].
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26494
  5. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-10-21].
  6. 1 2 Drugnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 164.
  7. ↑ Drugnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 440.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.