Massimo D’Alema

Drugi rząd Massima D’Alemy – rząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 22 grudnia 1999 do 25 kwietnia 2000.

Gabinet został ukonstytuowany po kolejnym kryzysie parlamentarnym w wielopartyjnej koalicji, który doprowadził do dymisji poprzedniego rządu tego premiera w związku z wycofaniem swojego poparcia przez Włoskich Demokratycznych Socjalistów (SDI). Ostatecznie Massimo D’Alema sformował ponownie Radę Ministrów, opartą głównie o ugrupowania tworzące Drzewo Oliwne, uzyskując wotum zaufania w Izbie Deputowanych i Senacie XIII kadencji.

W skład rządu (poza premierem) weszło 18 ministrów resortowych i 7 ministrów bez teki.

Najwięcej ministrów rekomendowały takie partie, jak Demokraci Lewicy (DS), Włoska Partia Ludowa (PPI), Demokraci (Dem.). Swoich przedstawicieli do rządu wprowadziły też Partia Komunistów Włoskich (PdCI), Popolari-UDEUR, Federacja Zielonych (Verdi) i Odnowienie Włoskie (RI).

Rząd ten funkcjonował zaledwie przez cztery miesiące, kiedy to doszło do ponownej rekonstrukcji w ramach dotychczasowej koalicji w związku z powrotem SDI do jej składu.

Skład rządu

funkcja minister partia okres urzędowania
od do
premier Massimo D’Alema DS 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister spraw zagranicznych Lamberto Dini RI 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister spraw wewnętrznych Enzo Bianco Dem. 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister sprawiedliwości Oliviero Diliberto PdCI 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister skarbu, budżetu i planowania gospodarczego Giuliano Amato bezpartyjny 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister finansów Vincenzo Visco DS 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister obrony Sergio Mattarella PPI 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister edukacji Luigi Berlinguer DS 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister robót publicznych Willer Bordon Dem. 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister polityki rolnej i leśnej Paolo De Castro Dem. 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister transportu Pier Luigi Bersani DS 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister łączności Salvatore Cardinale UDEUR 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister przemysłu i handlu Enrico Letta PPI 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister pracy i ochrony socjalnej Cesare Salvi DS 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister handlu zagranicznego Piero Fassino DS 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister zdrowia Rosy Bindi PPI 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister kultury Giovanna Melandri DS 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister środowiska Edo Ronchi Verdi 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister szkolnictwa wyższego, nauki i technologii Ortensio Zecchino PPI 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister ds. stosunków regionalnych Katia Bellillo PdCI 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister ds. administracji publicznej Franco Bassanini DS 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister ds. równouprawnienia Laura Balbo Verdi 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister ds. polityki wspólnotowej Patrizia Toia PPI 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister ds. kontaktów z parlamentem Agazio Loiero UDEUR 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister ds. reform instytucjonalnych Antonio Maccanico Dem. 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000
minister ds. solidarności społecznej Livia Turco DS 22 grudnia 1999 25 kwietnia 2000

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.