Droga wojskowa – przygotowywana i utrzymywana przez wojska inżynieryjne i drogowe droga zapewniająca oddziałom i związkom taktycznym ruch i manewr oraz dowóz środków zaopatrzenia materiałowego[1]. Zgodnie z terminologią wojskową wyróżnia się kilkanaście rodzajów dróg, będącymi drogami komunikacyjnymi o specjalistycznym wojskowym przeznaczeniu.

Podział

Wyróżnia się:

  • Armijna droga samochodowa – droga przeznaczona do ruchu związków i oddziałów tyłowych oraz dowozu zaopatrzenia i ewakuacji w ogniwie do ruchomej bazy armii (RBA) i stacji zaopatrywania do tyłów związków taktycznych (batalionów zaopatrzenia dywizji), przygotowana i obsługiwana przez jednostki drogowe armii.
  • Frontowa droga samochodowa – droga kołowa przeznaczona do ruchu związków i oddziałów (zgrupowań) tyłowych oraz dowozu zaopatrzenia i ewakuacji w ogniwie od tylnej lub ruchomych baz frontu (ich oddziałów) do ruchomych baz armii i ich oddziałów. Są one przygotowywane, obsługiwane i utrzymywane przez wojska drogowe frontu.
  • Droga ewakuacji i remontu,
  • Droga dofrontowa – droga biegnąca do linii frontu
  • Droga marszu

Ponadto:

  • Droga koleinowa – droga, której nawierzchnię tworzą dwie równoległe koleiny, ułożone odpowiednio do rozstawu i szerokości kół (gąsienic) pojazdów. Drogi koleinowe stosuje się w terenie trudnym do przebycia (piaszczystym, bagnistym itp.)[2].
  • Droga na przełaj – droga przygotowana do jednorazowego wykorzystania przez maszerujące wojska. Przygotowanie drogi na przełaj polega na wybraniu i oznaczeniu w terenie określonego kierunku, usunięciu zapór i przeszkód (rozminowanie, zasypanie lejów) oraz - gdy teren jest piaszczysty lub bagnisty - zbudowaniu prowizorycznej nawierzchni drogowej[3].
  • Drogi dowozu i ewakuacji – drogi wyznaczone i przygotowane do ruchu transportu kołowego, zapewniające dowóz i ewakuację na szczeblu taktycznym; łączą one źródła zaopatrywania wojsk różnych szczebli i mogą być przedłużeniem armijnych dróg samochodowych[4]. Zależnie od szczebla organizacyjnego rozróżnia się drogi dowozu i ewakuacji - dywizyjne, pułkowe, batalionowe, z punktu zaś widzenia kierunku - dofrontowe i odfrontowe oraz rokadowe, a pod względem znaczenia - zasadnicze, kontrolowane i pomocnicze[4].

Podział dróg wojskowych

  • według przeznaczenia[1]:
    • operacyjne
    • taktyczne
  • według szczebli wojskowych:
  • według ważności[1]:
    • zasadnicze
    • zapasowe
    • pomocnicze
  • według rodzaju transportu:
    • samochodowe
    • dla pojazdów gąsienicowych
    • mieszane
  • według wykonania technicznego:
    • drogi na przełaj
    • gruntowe
    • o nawierzchni twardej
  • według kierunku przebiegania na:

Drogi dofrontowe i rokadowe tworzą zasadniczą sieć dróg wojskowych.

Przypisy

Bibliografia

  • Jerzy Modrzewski (red.): Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07275-2.
  • Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.