Dominik Połoński
Ilustracja
Zdjęcie stanowiące element nagrobka
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1977
Kraków

Data śmierci

20 czerwca 2018

Instrumenty

wiolonczela

Nagrobek Dominika Połońskiego na Starym Cmentarzu w Łodzi

Dominik Połoński (ur. 17 czerwca 1977 w Krakowie, zm. 20 czerwca 2018[1]) – polski wiolonczelista. Jedyny na świecie instrumentalista smyczkowy używający tylko prawej ręki podczas gry.

Życiorys

Studia w łódzkiej Akademii Muzycznej ukończył z wyróżnieniem w klasie prof. Stanisława Firleja, następnie przebywał trzy lata na stypendium w Escuela Superior de Musica Reina Sofia w Madrycie. W 1998 r. został koncertmistrzem wiolonczel w założonej przez Krystiana Zimermana Polish Festival Orchestra, z którą odbył światowe tournée[2]. Brał udział w kursach mistrzowskich w Londynie, Berlinie, Los Angeles. Laureat wielu konkursów, m.in. Yamaha Music Foundation of Europe (1998), Międzynarodowego Konkursu Indywidualności Muzycznych im. Aleksandra Tansmana w Łodzi (2000), New Talent International Competition w Bukareszcie. Laureat Paszportu Polityki (2003).

Był adiunktem w Akademii Muzycznej w Łodzi. W 2016 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie sztuki muzycznej. Dokonał nagrań płytowych.

W 2004 ciężko zachorował na chorobę nowotworową mózgu, w wyniku czego zmuszony był przerwać karierę. Przebył kilka operacji neurochirurgicznych, które uratowały mu życie, jednak w wyniku choroby lewa ręka pozostała już na zawsze bezwładna[3]. Po długiej rehabilitacji powrócił na estradę 18 stycznia 2009 roku, dokonując w Warszawie prawykonania Koncertu wiolonczelowego na prawą rękę Olgi Hans, która napisała ten utwór specjalnie dla niego. Utwory na jedną rękę komponowali dla niego również inni uznani kompozytorzy – Dariusz Przybylski, Andrzej Kwieciński, Artur Zagajewski, Weronika Ratusińska czy Sławomir Zamuszko[3].

Był bohaterem radiowego reportażu Bartosza Panka Chcę więcej[4] (który otrzymał w 2014 nagrodę Prix Italia[5]) i filmu dokumentalnego Aleksandry Rek Wariacja na wiolonczelę solo[6], który otrzymał kilka nagród na międzynarodowych konkursach filmowych w Polsce i za granicą. W maju 2017 roku utwór Artura Zagajewskiego BRUT w wykonaniu Dominika Połońskiego i Arte dei Suonatori (nagranie z inauguracji Międzynarodowego Festiwalu Warszawska Jesień 2014) otrzymał najwyższą lokatę na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Palermo[7].

Dominik Połoński aktywnie angażował się w działania związane z Instytutem Teatralnym im. Mieczysława Hertza w Łodzi. Ostatni raz zagrał publicznie na wiolonczeli 18 marca 2018 na deskach Teatru Nowego im. K. Dejmka w Łodzi w trakcie Krakowskiego Salonu Poezji zatytułowanego „Antoni Czechow – Mała trylogia”. Pod opieką artystyczną reżysera Jacka Orłowskiego wzbogacał swoimi improwizacjami opowiadania czytane przez aktora Bronisława Wrocławskiego[8].

Zmarł w wyniku nawrotu choroby[3]. Pochowany w części rzymskokatolickiej na Starym Cmentarzu w Łodzi[9].

Życie prywatne

Syn Marty Połońskiej i aktora Jerzego Połońskiego, starszy brat aktora i reżysera Jerzego Jana Połońskiego. Mąż wokalistki Izy Połońskiej i ojciec Juliana Połońskiego.

Przypisy

  1. ↑ Wybitny wiolonczelista Dominik Połoński nie żyje, „PolskieRadio.pl” [dostęp 2018-06-20].
  2. ↑ Anna S. Dębowska, Niezwykle silny wiolonczelista. Jak Dominik Połoński dokonał cudu i przeszedł do historii muzyki, „wyborcza.pl”, 21 czerwca 2018 [dostęp 2018-06-22] (pol.).
  3. 1 2 3 Anna Dębowska: Zmarł Dominik Połoński. Był genialnym wiolonczelistą, który już wcześniej przeżył własną śmierć. Gazeta Wyborcza, 2018-06-20. [dostęp 2018-06-21]. (pol.).
  4. ↑ Chcę więcej, „PolskieRadio.pl” [dostęp 2018-07-27].
  5. ↑ Bartosz Panek laureatem Prix Italia 2014!, „PolskieRadio.pl” [dostęp 2018-07-27].
  6. ↑ Aleksandra Rek, Wariacja na wiolonczelę solo, „FilmPolski” [dostęp 2018-07-27] (pol.).
  7. ↑ Polak triumfatorem Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów w Palermo [online] [dostęp 2018-07-27] (pol.).
  8. ↑ Krakowski salon poezji w Łodzi - Instytut Teatralny im. Hertza, „Instytut Teatralny im. Hertza” [dostęp 2018-07-27] (pol.).
  9. ↑ Dominik Połoński. nekrologi.wyborcza.pl, 2018-06-23. [dostęp 2018-06-29].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.