Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powołania | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Metropolia | |
katedra |
Katedra Chrystusa Króla w Heze |
Biskup diecezjalny | |
Położenie na mapie Szantungu | |
Położenie na mapie Chin | |
35°14′N 115°26′E/35,233333 115,433333 |
Diecezja Caozhou (łac. Dioecesis Zaoceuvensis, chiń. 天主教曹州教区) – rzymskokatolicka diecezja ze stolicą w Heze, w prowincji Szantung, w Chińskiej Republice Ludowej. Biskupstwo jest sufraganią archidiecezji Jinan.
Caozhou to dawna nazwa Heze. Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich używa nazwy diecezja Heze[1].
Historia
12 listopada 1934 papież Pius XI bullą A Romano Pontifice erygował wikariat apostolski Caozhou. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do wikariatu apostolskiego Yanzhou (obecnie diecezja Yanzhou).
W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych dokonanych przez Piusa XII 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Caozhou został podniesiony do rangi diecezji.
Z 1950 pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Diecezja Caozhou liczyła wtedy:
- 74 013 wiernych (1,9% społeczeństwa)
- 49 kapłanów (12 diecezjalnych i 37 zakonnych)
- 49 sióstr zakonnych.
Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 diecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. Bp Franz Hoowaarts SVD został wydalony z kraju i wkrótce zmarł w Holandii[2].
W 1958 Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich mianowało swojego ordynariusza Charlesa Li Mingyue. Przyjął on sakrę biskupią bez zgody papieża zaciągając na siebie ekskomunikę latae sententiae[3]. Posłuszeństwo wobec władz państwowych nie uchroniło go przed śmiercią w czasie rewolucji kulturalnej. Wtedy też wszystkie kościoły zostały zniszczone lub rozebrane, a diecezja pozostawiona bez duchowieństwa[1][4].
Kolejny znany biskup pojawia się dopiero w 1996. Joseph Wang Dianduo OAR przyjął sakrę potajemnie za zgodą papieża. W 2000 przeszedł do Kościoła oficjalnego i został uznany przez władze świeckie. W 2000 diecezja nie miała żadnego kościoła, a oprócz bp Wanga Dianduo był tylko jeden kapłan[1][5].
Od śmierci bp Wang Dianduo w 2004 nie mianowano jego następcy. Administratorem diecezji w Kościele podziemnym jest ks. Wang Chengli, a w Kościele oficjalnym ks. Joseph Wei Ligen[6]. Ks. Wang Chengli oraz inni kapłani Kościoła podziemnego są prześladowani przez władze w celu wywarcia na nich presji, aby zerwali więzy z papieżem[7]. W 2011 ks. Wang Chengli został skazany na 2 lata reedukacji przez pracę, prawdopodobnie za odmowę wstąpienia do Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich[8].
Ordynariusze
- Franz Hoowaarts SVD[9]
- wikariusz apostolski (1934 – 1946)
- biskup (1946 – 1954)
- sede vacante (być może urząd sprawował biskup(i) Kościoła podziemnego) (1954 – 1996)
- Joseph Wang Dianduo OAR (1996 – 2004)
- sede vacante (2004 – nadal)
- ks. Wang Chengli administrator apostolski[5]
Antybiskupi
Ordynariusz mianowany przez Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich nieposiadający mandatu papieskiego:
- Charles Li Mingyue (1958 – pomiędzy 1966 a 1976[1]).
Przypisy
- 1 2 3 4 ucanews.com. [dostęp 2017-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-16)].
- ↑ brender.eu. [dostęp 2017-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-16)].
- ↑ Kan. 1382.
- ↑ brender.eu. [dostęp 2017-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-26)].
- 1 2 brender.eu. [dostęp 2017-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-30)].
- ↑ ucanews.com. [dostęp 2017-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-16)].
- ↑ przymierzezmaryja.pl. [dostęp 2017-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)].
- ↑ asianews.it.
- ↑ Niemiec.