Imię i nazwisko |
Richard Bernard Halligan |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 sierpnia 1943 |
Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 2022 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1967 |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Dick Halligan (ur. 29 sierpnia 1943 w Troy, zm. 18 stycznia 2022 w Rzymie) – amerykański muzyk, aranżer i producent muzyczny, członek zespołu Blood, Sweat and Tears (1967–1971). Kompozytor muzyki filmowej.
Dwukrotnie zdobył Nagrodę Grammy, a siedmiokrotnie był do niej nominowany.
Życiorys i kariera muzyczna
Początki
Dick Halligan urodził się 29 sierpnia 1943 roku w Troy, w stanie Nowy Jork[1]. Dorastał w Michigan, po czym przeniósł się do Nowego Jorku, by tam chodzić do szkoły. W młodości słuchał muzyki big-bandowej Stana Kentona, Tommy’ego Dorseya i Glenna Millera. Ukończył Manhattan School of Music uzyskując tytuł Master of Arts w dziedzinie teorii muzyki i kompozycji, po czym kontynuował studia wokalne i pianistyczne[2].
Blood, Sweat and Tears
W 1967 roku został członkiem jazz-rockowego zespołu Blood, Sweat & Tears[3]. W zespole grał na puzonie, instrumentach klawiszowych i flecie. Był również współautorem kilku utworów, w tym „Redemption” i „Lisa Listen To Me”. Drugi studyjny album Blood, Sweat & Tears, zatytułowany jego nazwą, wydany w 1968 roku, spędził siedem tygodni na 1. miejscu listy Billboard 200 w 1969 roku, a w roku następnym zdobył nagrodę Grammy w kategorii: Album roku. W tym samym roku zespół zdobył również nagrodę Grammy w kategorii: Best Instrumental Arrangement za otwierający album utwór „Variations On A Theme by Eric Satie”. W 1971 roku, po nagraniu czwartego albumu studyjnego, B, S & T; 4 Halligan odszedł z zespołu[2]. Wszystkie cztery albumy, które z nim zrealizował, uzyskały od RIAA certyfikat złotej płyty, a Blood, Sweat & Tears – nawet czterokrotnej platynowej płyty[4].
Późniejsza działalność
Dick Halligan dał się też poznać jako twórca muzyki filmowej. Pierwszym filmem, do którego muzykę napisał, był The Owl and the Pussycat (Puchacz i kotka[uwaga 1]) z udziałem Barbry Streisand, zrealizowany w 1970 roku, kiedy był jeszcze członkiem Blood, Sweat & Tears. Później napisał muzykę do serialu Holmes And Yoyo, a następnie do takich filmów jak: Go Tell the Spartans (Spartanie, 1978), A Force of One (Jednoosobowy oddział, 1979), The Octagon (Ośmiokąt, 1980), Cheaper to Keep Her (1981) i "Fear City" (Miasto strachu, 1984)[5]. Komponował również dla orkiestr. Napisał i występował z jednoosobowym spektaklem Musical Being, opartym na jego książce o tym samym tytule, opisującej jego muzyczne doświadczenia[2].
Śmierć
Dick Halligan zmarł 18 stycznia 2022 roku w Rzymie[1]. Pozostawił córkę, piosenkarkę Shanę, zięcia Erica Kaufmana, wnuka Otisa i pasierba Buddy’ego[2].
Nagrody
- Nagroda Grammy – 2 zdobyte, 7 nominacji[6].
Uwagi
Przypisy
- 1 2 AllMusic: Dick Halligan. AllMusic. [dostęp 2023-06-19]. (ang.).
- 1 2 3 4 Taylor Mims: Blood, Sweat & Tears Co-Founder Dick Halligan Dies at 78. Billboard. [dostęp 2023-06-19]. (ang.).
- ↑ Bruce Eder: Blood, Sweat & Tears Biography. AllMusic. [dostęp 2023-06-19]. (ang.).
- ↑ RIAA: Gold & Platinum – RIAA (BLOOD, SWEAT & TEARS). www.riaa.com. [dostęp 2023-06-19]. (ang.).
- ↑ Chris Willman: Dick Halligan, Blood, Sweat and Tears Member Turned Film Composer, Dies at 78. Variety. [dostęp 2023-06-19]. (ang.).
- ↑ The Recording Academy: Dick Halligan. Grammy.com. [dostęp 2023-06-19]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Dick Halligan w bazie Discogs.com (ang.)
- Dick Halligan w bazie IMDb (ang.)