Kwitnący dereń biały | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
dereń biały | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cornus alba L. Mant. pl. 1:40. 1767 | |||
Synonimy | |||
|
Dereń biały (Cornus alba L.) – gatunek krzewu z rodziny dereniowatych. Zasięg obejmuje tereny od wschodniej części Europy po wschodnie krańce Azji (Korea, Mongolia, Chiny)[3].
Morfologia
- Pokrój
- Krzew wysokości do 2-3 m. Rozrasta się szeroko dzięki pokładającym się i zakorzeniającym gałęziom. Na wolnych przestrzeniach i na glebach wilgotnych tworzy z biegiem lat szerokie, gęste kępy.
- Pędy
- Pędy i starsze gałęzie jaskrawoczerwone, błyszczące, szczególnie intensywnie zabarwione w zimie. Kolor ten jest tym silniejszy, im krzew ma bardziej słoneczne stanowisko. Jesienią czerwonofioletowe. Młode pędy w lecie pokryte sinym nalotem.
- Liście
- Jajowate lub jajowato-eliptyczne, u nasady zaokrąglone, długości 4-8 cm, od spodu sinozielone. Nerwów bocznych zwykle 6 par.
- Kwiaty
- Żółtawe, w niewielkich, płaskich baldachogronach średnicy 5 cm. Kwitnie od maja do czerwca, a następnie powtarza kwitnienie aż do jesieni.
- Owoce
- Sinobiałe lub niebieskawe, dojrzewają od sierpnia do października.
Zastosowanie
Roślina ozdobna – stosowana na żywopłoty, może też być uprawiana pojedynczo lub w grupach. W dużych parkach należy sadzić pojedynczo lub w grupach na dużych powierzchniach otwartych łąk i trawników. Jest dekoracyjny również po opadnięciu liści ze względu na jaskrawoczerwone gałęzie. Istnieją też kultywary o bardziej ozdobnych od typowej formy liściach.
Kultywary
- `Argenteomarginata` – młode liście są różowawe, a starsze mają kremowobiałe obrzeżenia
- `Aurea` – o liściach żółtych
- `Gouchaltii` – ma wyjątkowo duże, żółte liście z zielonym środkiem
- `Sibirica` – o intensywnie koralowoczerwonych pędach i liściach zielonych, jesienią przebarwiających się na czerwonobrunatno
- `Spaethii` – brzegi liści ma szeroko żółtoobrzeżone, a w pełnym słońcu nawet całkowicie żółte
- `Variegata` – o liściach z białymi plamkami. Niektóre liście są całkowicie białe.
Uprawa
Jest wytrzymały na mrozy i mało wymagający w stosunku do gleby. Najlepiej rośnie na glebach wilgotnych, nawet podmokłych, torfiastych (łąkowych), jednocześnie jest wytrzymały na suszę i mróz. Znosi zanieczyszczenie powietrza i dobrze rośnie w miastach i w okręgach przemysłowych. Najkorzystniej rośnie w pełnym oświetleniu i najefektowniej się przebarwia. W szkółkach rozmnaża się z sadzonek zdrewniałych. Młode rośliny rosną szybko.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-28] (ang.).
- 1 2 Taxon: Cornus alba L.. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-28]. (ang.).
Bibliografia
- Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
- Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
- BioLib: 40204
- EoL: 1277919
- EUNIS: 168424
- Flora of China: 242314415
- Flora of North America: 242314415
- FloraWeb: 6729
- GBIF: 6427526, 7321963
- identyfikator iNaturalist: 124879
- IPNI: 330224-2, 1105683-2
- ITIS: 511438
- NCBI: 367337
- Plant Finder: 279370
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-47268
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:330224-2, urn:lsid:ipni.org:names:271975-1
- Tela Botanica: 75833, 82417
- identyfikator Tropicos: 8700472, 50094380