Prezes | |
---|---|
Data założenia |
22 sierpnia 1795 |
Data rozwiązania |
1800 |
Adres siedziby | |
Poglądy gospodarcze |
agraryzm ( równość obywateli, uwłaszczenie włościan) |
Deputacja Polska – polska organizacja niepodległościowa powstała w Paryżu 22 sierpnia 1795 roku, grupująca przedstawicieli radykalnego skrzydła emigracji, głosząca hasła zrównania wszystkich stanów i nadania wolności osobistej chłopom[1].
Uwłaszczenia chłopów domagali się tylko nieliczni jej działacze np. Piotr Małeszewski)[2]. Dążyła do wywołania zbrojnego powstania na okupowanych ziemiach polskich i przeprowadzenia tam rewolucji społecznej dzięki pomocy rewolucyjnej Francji. Na tym tle weszła w konflikt z emigracyjną Agencją, której członkowie przeciwni byli podejmowaniu jakiejkolwiek walki zbrojnej w kraju, licząc jedynie na korzystne dla sprawy polskiej rozstrzygnięcia na scenie międzynarodowej. Działała w porozumieniu z Towarzystwem Republikanów Polskich[3]. W 1800 roku przestała istnieć[4], część jej działaczy wróciła do kraju[2].
Głównymi działaczami byli: Franciszek Ksawery Dmochowski (prezes), ksiądz Józef Mejer, Józef Pawlikowski i Jan Dembowski[4].
Przypisy
- ↑ Greiner i in. 2001 ↓, s. 57.
- 1 2 Czyżewski (red.) 1973 ↓, s. 75.
- ↑ Łepkowski 1973 ↓, s. 501.
- 1 2 Borucki 1997 ↓, s. 51.
Bibliografia
- Marek Borucki: Szkolny leksykon historyczny. fakty, biografie, pojęcia. Warszawa: 1997. ISBN 83-7175-123-0.
- Józef Czyżewski (red.): Słownik historii Polski. Warszawa: 1973.
- Piotr Greiner, Ewa Gronkowska, Ryszard Kaczmarek, Kazimierz Miroszewski, Marek Paździora: Słownik historii Polski i świata. Katowice: 2001.
- Tadeusz Łepkowski: Słownik historii Polski. Warszawa: 1973.
Linki zewnętrzne
- Akt zawiązania Deputacji w Paryżu 22 sierpnia 1795 roku (Władysław Smoleński, Emigracya polska w latach 1795-97. Materyały historyczne Warszawa 1911 s. 2 - 4)