Dent d’Hérens
Ilustracja
Państwo

 Szwajcaria
 Włochy

Położenie

Valais

Pasmo

Alpy Pennińskie

Wysokość

4171 m n.p.m.

Wybitność

692 m

Pierwsze wejście

12 sierpnia 1863
F.C. Grove, W.E. Hall, R.S. Macdonald, M. Woodmass, M. Anderegg, J.-P. Cachat i P. Perren

Położenie na mapie Valais
Mapa konturowa Valais, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Dent d’Hérens”
Położenie na mapie Szwajcarii
Mapa konturowa Szwajcarii, na dole nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Dent d’Hérens”
Ziemia45°58′12″N 7°36′18″E/45,970000 7,605000

Dent d’Hérens (4171 m n.p.m.) – szczyt w Alpach Pennińskich na granicy Włoch (region Dolina Aosty) i Szwajcarii (kanton Valais), w masywie Matterhornu.

Pierwsze wejście zostało dokonane przez zespół: Florence Crawford Grove, William Edward Hall, Reginald Somerled Macdonald, Montagu Woodmass, Melchior Anderegg, Jean-Pierre Cachat i Peter Perren 12 sierpnia 1863. Kilka dni wcześniej szczyt atakowała grupa: Edward Whymper, Jean-Antoine Carrel i Luc Meynet, ale Whymper nalegał, aby wycofać się z drogi zachodnią granią ze względu luźne odłamy skalne. Whymper był bardzo zawiedziony, że nie wybrał drogi zdobywców przez lodowiec Grandes Murailles i napisał:

To jedyna góra w Alpach, którą zamierzałem zdobyć, a która prędzej czy później nie padła moim łupem. Nasza porażka była upokarzająca...[1]

Pierwsze zimowe wejście zostało dokonane przez M. Piacenza, J.J. Carrell i G. B. Pellisier 16 czerwca 1910.

1300-metrowa północna ściana została pokonana przez zespół: Willi Welzenbach i Eugen Allwein 10 sierpnia 1925, a w dniach 14–17 marca 1964 była sceną poważnego wypadku i długiej akcji ratunkowej[2]. Po zdobyciu ściany i biwaku na szczycie połączony zespół niemiecko (Gerhard Deves i Leo Herncarek), polsko (Jerzy Hajdukiewicz i Krzysztof Berbeka), szwajcarski (Eckhart Grassmann, Pierre Monkewitz i Dieter Naef) miał dwa groźne odpadnięcia, jedno o długości 200 metrów. Wspinacze zostali unieruchomieni na ścianie przez cztery dni, dopóki nie zostali uwolnieni przez ratowników. Krzysztof Berbeka zmarł w szpitalu, a Leo Herncarek i Dieter Naef musieli zostać poddani amputacjom.

Przypisy

  1. ↑ Dumler, Helmut and Willi P. Burkhardt, The High Mountains of the Alps, London: Diadem, 1994, p. 157.
  2. ↑ Robin G., Pennine Alps Central, London: Alpine Club, 1975, p. 277.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.