Dekanat głubczycki
Państwo

 Polska

Siedziba

Gołuszowice 79

Diecezja

opolska

Dziekan

ks. Wojciech Modelski

Wicedziekan

ks. Krzysztof Cieślak

Dane statystyczne
Liczba wiernych

23 962

Liczba kapłanów
• w tym diecezjalnych


17

Liczba parafii

14

Dekanat Głubczyce – jeden z 36 dekanatów w rzymskokatolickiej diecezji opolskiej.

Parafie

W skład dekanatu wchodzi 14 parafii:

Historia

Obszar dekanatu należał pierwotnie do diecezji ołomunieckiej. Został wzmiankowany po raz pierwszy w 1490[1], nie znany był jednak jego dokładny zasięg, przy czym w jego pobliżu wzmiankowano wczęściej trzynaście parafii: Nowa Cerekwia (pierwsza wzmianka 1234), Głubczyce (1259), Branice (1289), Kazimierz (1292), Nasiedle (1335), Posucice (1336), Kietrz (1362), Gołuszowice (1383), Baborów (1386), Wojnowice (1408), Pomorzowice (1430), Lubotyń (przed 1450) i Włodzienin (1470)[2]. Przestał funkcjonować w okresie reformacji, kiedy Głubczyce stały się jednym z głównych ośrodków luteranizmu. Jeszcze w połowie w XVI wieku, w kilku parafiach w północnej części dekanatu językiem kazań był język polski[3], później w całości obszar dekanatu był niemieckojęzyczny. W 1730 powstał dekanat w Opawicy, który objął znaczny obszar na południe od Głubczyc, w tym parafie: Opawica, Włodzienin, Bliszczyce, Branice, Lewice, Posucice, Równe, Zybrzyce i Zopowy. W 1742 dekanat ten I wojny śląskiej znalazł się w granicach Prus, a jego parafie zostały przejęte przez reaktywowany w 1792 dekanat głubczycki. Był on wówczas jednym z trzech dekanatów tzw. dystryktu kietrzańskiego. Do 1972 formalnie podlegał archidiecezji ołomunieckiej, po czym wszedł w skład utworzonej w tymże roku diecezji opolskiej.

Przypisy

  1. ↑ G. Wolný, 1863, s. 293
  2. ↑ Katarzyna Maler. ZARYS DZIEJÓW KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO NA ZIEMI GŁUBCZYCKIEJ OD ŚREDNIOWIECZA DO 1945 ROKU. „WROCŁAWSKI PRZEGLĄD TEOLOGICZNY”. 23, s. 187, 2015.
  3. ↑ Mapa Zasięg mowy polskie na Śląsku około połowy XVII wieku. Opracował Tadeusz Ładogórski w: Historia Śląska pod redakcją Karola Maleczyńskiego, Wrocław 1966, Tom 1, cz. 3.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.