De Munitionibus Castrorum (z łac.: O wytyczaniu obozów wojskowych) – autor dzieła nieznany, wcześniej dziełko przypisywano Hyginusowi Gromaticusowi, współcześnie nauka określa autorstwo mianem Pseudo-Hyginus. Traktat O wytyczaniu obozów wojskowych datuje się różnie, a rozpiętość czasowa proponowana przez uczonych sięga od I wieku n.e. aż do przełomu III i IV wieku n.e.[1][uwaga 1]
Cel dzieła
Autor swoje dzieło dedykuje Drogiemu Bratu[uwaga 2]. Określa w nim reguły, jakimi powinni kierować się żołnierze rzymscy podczas organizowania i tworzenia letniego obozu wojskowego (castra aestivalia). Wskazał, jak wytyczać i wymierzać pola namiotowe, obwarowania obozu, wielkość terenu, umiejscowienie i omówienie poszczególnych części obozu. Autor nie kryje, że korzystał z innych autorów, ale ich nazwisk nie podaje[2]. Wiadomości, jakie zawarł, sprawdził i stosował także w praktyce, gdyż był mierniczym (metator)[3]. Sugestie Pseudo-Hyginusa odbiegają od schematu obozów, jakie poznano w wyniku wykopalisk, stąd przypuszcza się, że niniejsze dzieło dotyczy specyficznej sytuacji, gdy w jednym obozie skoncentrowano kilka legionów, jednostek pomocniczych i innych oddziałów 'exercitus Romanus'[4]. We wskazaniach autora znajdują się wytyczne między innymi co do lecznicy weterynaryjnej dla zwierząt (veterinarium) czy ustawienia ołtarza (auguratorium)[5].
Wydania
- Dzieło zachowało się w kodeksie Arceriańskim (codex Arcerianus – Guelferbytanus) z IV wieku n.e., który przechowywany jest w Bibliotheca Augustana Guelferbytana w dolnosaksońskim Wolfenbüttel w Niemczech. Z tego kodeksu dokonywano późniejsze, szesnastowieczne odpisy.
- Hygini Gromatici Liber de munitionibus castrorum. (Alfred von Domaszewski[uwaga 3], Leipzig 1887. (reprint: 1972)
- Pseudo-Hygin des fortifications du camp, ed. M. Lenoir, Paris 1997.
- Pseudo-Hyginus, O wytyczaniu obozów wojskowych, UAM, Poznań 2010 (tekst polski i łaciński). Pierwsze pełne tłumaczenie na język polski.
Bibliografia
- Pseudo-Hyginus, O wytyczaniu obozów wojskowych, UAM, Poznań 2010. Wstęp: s. 7 – 11.
Uwagi
- ↑ Autorzy polskiego przekładu skłaniają się do hipotezy, iż tłumaczone dziełko powstało w początkach II wieku n.e. (Ireneusz Łuć i Krzysztof Królczyk, Wstęp, s. 10.)
- ↑ Termin domine i frater (dostojny) może świadczyć, iż odbiorca był oficerem, gdyż termin ten pojawia się w korespondencji pomiędzy oficerami (vale frater karissime w POxy. VII 1022 z 103 roku n.e. oraz opto te, domine frater w PDur. 66 z roku 216 n.e.). Również Kasjusz Dion podaje, że Mucjan był nazywany przez Wespazjana bratem (Kasjusz Dion, Historia rzymska LXV.2.1).
- ↑ Autor, choć przypisuje autorstwo Hyginusowi Gromatykowi, to we Wstępie zastrzega się, że nazwisko autora traktatu nie jest znane.
Przypisy
Zobacz też
- Poliajnos
- Witruwiusz
- Castra Romana
- Armia rzymska
- Gerulata
- Carnuntum
- Legio XXI Rapax – rekonstrukcje historyczne rzymskich legionów w Polsce.
- Rekonstrukcje historyczne rzymskich legionów w Polsce
- castrum w Wikisłowniku