Davide Rebellin
Ilustracja
Davide Rebellin podczas Deutschland Tour 2006
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1971
San Bonifacio

Data śmierci

30 listopada 2022

Wzrost

171 cm

Informacje klubowe
Klub

CCC Sprandi Polkowice

Kariera seniorska
Lata Drużyna
1992–1994 MG Bianchi
1995 Maglificio MG-Technogym
1996 Polti
1997 Française des Jeux
1998–1999 Polti
2000–2001 Liquigas-Pata
2002–2008 Team Gerolsteiner
2009 Androni Giocattoli
2011 Miche
2012 Meridiana-Kamen
2013–2016 CCC Sprandi Polkowice
2017 Kuwait-Cartucho.es
2018–2019 Sovac-Natura4Ever
2019–2020 Meridiana-Kamen
2021–2022 Work Service-Marchiol-Dynatek
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
srebroStuttgart 1991Start wspólny (A)
Puchar Świata
2. miejsce
2004
UCI ProTour
2. miejsce
2007
3. miejsce
2005

Davide Rebellin (ur. 9 sierpnia 1971 w San Bonifacio, zm. 30 listopada 2022[1]) – włoski kolarz szosowy, srebrny medalista mistrzostw świata, w latach 2013–2016 zawodnik polskiego profesjonalnego teamu CCC Sprandi Polkowice.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1989 roku, kiedy wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył złoty medal w drużynowej jeździe na czas na mistrzostwach świata juniorów. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Stuttgarcie zdobył srebrny medal w wyścigu ze startu wspólnego amatorów. W zawodach tych wyprzedził go tylko Wiktor Rżaksinski ze Związku Radzieckiego, a trzecie miejsce zajął Szwajcar Beat Zberg.

W 1992 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie, gdzie był dwudziesty ze startu wspólnego. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie zdobył srebrny medal w wyścigu ze startu wspólnego, jednak po wykryciu w jego organizmie erytropoetyny podczas badania antydopingowego, został zdyskwalifikowany[2].

Swoje pierwsze ważniejsze zwycięstwo odniósł w 1997 roku, wygrywając Meisterschaft von Zürich. W 2001 roku zwyciężył we włoskim Tirreno-Adriático, a dwa lata później zwyciężył we Rund um den Henninger-Turm. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2004. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata był drugi za Paolo Bettinim. W barwach teamu Gerolsteiner wygrał wtedy trzy elitarne kwietniowe klasyki: Amstel Gold Race, La Flèche Wallonne i Liège-Bastogne-Liège.

W 2005 roku zajął między innymi 3. miejsce w La Flèche Wallonne, 4. miejsce w Amstel Gold Race i 5 w Giro di Lombardia. dało mu to trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej UCI ProTour. Rok później Rebellin wygrał tylko Giro dell’Emilia. Na najniższym stopniu podium stanął w Mistrzostwach Zurychu, a w Amstel Gold Race był szósty. Ponadto w sezonie 2007 UCI ProTour był drugi. Zwyciężył wtedy w La Flèche Wallonne, był drugi w Amstel Gold Race i Paryż-Nicea, piąty w Giro di Lombardia i Liège-Bastogne-Liège oraz szósty w Vattenfall Cyclassics i Vuelta al País Vasco.

Zginął w czasie treningu na rowerze, potrącony przez ciężarówkę[3].

Najważniejsze osiągnięcia

1994

1995

1996

1997

1998

1999

  • 2. miejsce w Tirreno-Adriático
  • 1. miejsce w Giro del Veneto
  • 1. miejsce w Tour du Haut Var

2000

2001

  • 1. miejsce w klasyfikacji generalnej Tirreno-Adriático
    • 1. miejsce na 4. etapie
  • 1. miejsce w Giro del Veneto
  • 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
  • 3. miejsce w Clásica de San Sebastián

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2011

2012

  • 1. miejsce na 2. etapie Okolo Slovenska
  • 1. miejsce w Tour du Gévaudan Languedoc-Roussillon
    • 1. miejsce na 2. etapie

2013

2014

2015

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.