David Benoit (2007) fot. Werner Nieke | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki | |
Aktywność |
od 1976 |
Strona internetowa |
David Benoit (ur. 18 sierpnia 1953 w Bakersfield) – amerykański pianista jazzowy i smoothjazzowy, kompozytor, dyrygent oraz producent muzyczny. Związany jest z Los Angeles, gdzie się wychował. W swojej karierze był pięciokrotnie nominowany do nagrody Grammy[1]. Obecnie łączy karierę wykonawcy jazzowego z pracą kierownika muzycznego Azjatycko-Amerykańskiej Orkiestry Symfonicznej[1].
Kariera
Rozpoczął edukację muzyczną w wieku 13 lat pod okiem Maryi Cressy Wright oraz Abrahama Frasera (pianisty Arturo Toscaniniego). Naukę kontynuował w El Camino College oraz na Uniwersytecie Kalifornijskim (UCLA)[1].
Profesjonalną karierę rozpoczął w 1976 jako kierownik muzyczny i dyrygent zespołów towarzyszących piosenkarkom i aktorkom: Lainie Kazan, Ann-Margret i Connie Stevens.
Debiutancką płytę Freedom at Midnight wydał w 1977. Płyta osiągnęła 5. miejsce w zestawieniu Billboard’s Top Contemporary Jazz Albums[2]. Benoit jest uważany za jednego z twórców gatunku smooth jazz[3] za sprawą coveru utworu Vince’a Guaraldiego Linus and Lucy, pochodzącego z albumu This Side Up, wydanego w 1985. Jego płyta Letter To Evan, dedykowana Billowi Evansowi jest wymieniana jako jeden z albumów definiujących ten gatunek muzyczny.
Jednymi z najlepiej ocenianych w dorobku artysty płyt były albumy: The Benoit/Freeman Project i Benoit/Freeman Project 2. Pierwszy album został oceniony na 4,5 gwiazdki przez AllMusic oraz wspiął się na drugą pozycje rankingu Top Contemporary Jazz Albums (Billboard)[2], drugi – wydany dekadę później – osiągnął miejsce siódme[4].
Dyskografia
Tytuł | Rok wydania | Wytwórnia | |
---|---|---|---|
Heavier Than Yesterday | 1977 | AVI | |
Life Is Like A Samba | 1979 | AVI | |
Can You Imagine | 1980 | AVI | |
Stages | 1982 | AVI | |
Digits | 1983 | AVI | |
Christmastime | 1983 | AVI | |
This Side Up | 1985 | AVI | |
Summer | 1986 | King Records | |
Freedom At Midnight | 1987 | GRP | |
Every Step Of The Way | 1988 | GRP | |
Urban Daydreams | 1989 | GRP | |
Waiting For Spring | 1989 | GRP | |
Inner Motion | 1990 | GRP | |
Shadows | 1991 | GRP | |
Waves Of Raves | 1991 | AVI | |
Letter To Evan | 1992 | GRP | |
Lost & Found | 1992 | AVI | |
The Benoit/Freeman Project | 1994 | GRP | |
Shaken Not Stirred | 1994 | GRP | |
The Best of David Benoit: 1987 – 1995 | 1995 | GRP | |
Remembering Christmas | 1996 | GRP | |
American Landscape | 1997 | GRP | |
Professional Dreamer | 1999 | GRP | |
Here’s To You, Charlie Brown: 50 Great Years | 2000 | GRP | |
Fuzzy Logic | 2002 | GRP | |
Right Here, Right Now | 2003 | GRP | |
Benoit/Freeman Project 2 | 2004 | Peak Records | |
Orchestral Stories | 2005 | Peak Records | |
Full Circle | 2006 | Peak Records | |
Heroes | 2008 | Peak Records | |
Jazz For Peanuts | 2008 | Peak Records | |
Earthglow | 2010 | Heads Up Records |
Życie prywatne
David i jego żona, Kei, są rodzicami adoptowanej córki, June Koko. Mieszkają w Palos Verdes w hrabstwie Los Angeles[5][6].
Przypisy
- 1 2 3 Asia America Symphony Association. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-13)].
- 1 2 Charts and Awards. allmusic.com. [dostęp 2011-10-19].
- ↑ Bonnie Schendell: SmoothViews wywiad Bonnie Schendell z Davidem Benoit. smoothviews.com, 2010-05. [dostęp 2011-10-19].
- ↑ Benoit/Freeman Project 2- Charts and Awards. allmusic.com. [dostęp 2011-10-19].
- ↑ Scott Timberg: David Benoit: All that jazz and more. Los Angeles Times, 2009-05-24. [dostęp 2011-10-19].
- ↑ Dan Kane: David Benoit keeps the creative energy flowing. Canton Rep, 2010-05-14. [dostęp 2011-10-19].