Dark Magus: Live at Carnegie Hall
Wykonawca albumu koncertowego
Miles Davis
Wydany

1974

Nagrywany

30 marca 1974

Gatunek

jazz, jazz rock, fusion,

Długość

1 godz. 39 min. 39 sek.

Wydawnictwo

Columbia

Producent

Teo Macero

Oceny
Album po albumie
Get Up with It
(1974)		 Dark Magus: Live at Carnegie Hall
(1974)		 Pangaea
(1975)

Dark Magus: Live at Carnegie Hall – podwójny koncertowy album nagrany przez Milesa Davisa w Carnegie Hall w marcu 1974 r. i wydany przez firmę nagraniową Columbia w tym samym roku.

Charakter albumu

Ten koncertowy album Davisa został nagrany 30 marca 1974 r. przez nonet Milesa Davisa. Skład nonetu jest o tyle ciekawy, że nie ma w nim ani jednego klawiszowca, a gra aż trzech gitarzystów, z których dwu – Reggie Lucas i Pete Cosey – na pewno pasowało do charakteru ówczesnej muzyki Davisa, a trzeci – Dominique Gaumont – grający w stylu Hendriksa i używający efektów, i ich nadużywający – pasował zdecydowanie mniej. Jego ekspansywność zmusiła Lucasa i Coseya do wycofania się. Dlatego w kilku momentach Davis bezpardonowo ucina jego sola.

Rytmicznie album osadzony jest w funku, jak wiele nagrań dokonanych z Michaelem Hendersonem. Spora część muzyki ma dość mroczny charakter i stąd zapewne tytuł albumu.

Jedną z istotnych cech albumu jest niezwykle wyrafinowana i odkrywcza gra sekcji rytmicznej skontrastowanej z nie najlepszą formą dość schematycznie grających saksofonistów.

Zasadniczo prawie ten skład muzyków nagra dwa następne albumy Pangaeę i Aghartę. Najważniejszą zmianą będzie wejście do grupy saksofonisty Sonny'ego Fortune'a.

Muzycy

Nonet

Lista utworów

  • CD

Płyta pierwsza (I)

  1. „Moja (Part 1)” – 12:28
  2. „Moja (Part 2)” – 12:40
  3. „Wili (Part 1)” – 14:20
  4. „Wili (Part 2)” – 10:44

Płyta druga (II)

  1. „Tatu (Part 1)” – 18:47
  2. „Tatu (Part 2)” – 6:29 (Calypso Frelimo)
  3. „Nne (Part 1)” – 15:19 (Ife)
  4. „Nne (Part 2)” – 10:11
  • Album analogowy (winyl)

Płyta pierwsza

Strona pierwsza

  1. „Moja (Part 1)”
  2. „Moja (Part 2)”

Strona druga

  1. „Wili (Part 1)”
  2. „Wili (Part 2)”

Płyta druga

Strona trzecia

  1. „Tatu (Part 1)”
  2. „Tatu (Part 2)” (Calypso Frelimo)

Strona czwarta

  1. „Nne (Part 1)” (Ife)
  2. „Nne (Part 2)”

Opis płyty

Płyta analogowa (winylowa)

  • Producent – Teo Macero
  • Inżynier nagrywający – Shuichiro Hoshini
  • Miksowanie – Tomoo Suzuki
  • Daty nagrania – 30 marca 1974
  • Miejsce nagrania – Carnegie Hall, Nowy Jork
  • Czas albumu – 99 min. 39 sek./1 godz. 39 min. 39 sek.
  • Data wydania – 1974
  • Projekt okładki – Teruhisa Tajima
  • Fotografie na okładce – Shigeo Anzai i Ryuchi Okano
  • Firma nagraniowa – Sony
  • Numer katalogowy – Sopj 40AP

Wznowienie na CD

  • Producent – Bob Belden
  • Cyfrowy remastering – Tom Ruff
  • Studio – Sony Music Studios, Nowy Jork
  • Dyrektor projektu – Seth Rothstein
  • Seria Columbia Jazz Reissue – Steve Berkowitz, Kevin Gore
  • Kierownik artystyczny – Cozbi Sanchez-Cabrera
  • Koordynator A & R – Patti Matheny
  • Projekt – Randall Martin
  • Fotografie we wkładce – Urve Kuusik – wszystkie oprócz Sandy Speiser – str.2
  • Firma nagraniowa – Columbia/Legacy
  • Numer katalogowy – C2K 65173
  • ©1997 Sony Music Entertainment, Inc.

Przypisy

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.