Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Nominacja biskupia |
1148 |
Sakra biskupia |
brak danych |
Daniel I (zm. 9 sierpnia 1167 r.) – czeski duchowny katolicki, biskup praski od 1148 r., doradca króla czeskiego Władysława II i cesarza Fryderyka I Barbarossy.
Życiorys
Jego talenty polityczne zostały odkryte przez księcia czeskiego Władysława II Przemyślidę, dzięki któremu w 1145 r. mianowano go proboszczem praskiej parafii katedralnej, a trzy lata później biskupem ordynariuszem praskim.
Jako biskup został głównym doradcą Władysława II, a następnie cesarza Fryderyka Barbarossy, na których dworach dał się poznać jako zręczny dyplomata. Jego długie nieobecności w diecezji doprowadziły do niezadowolenia w czeskim Kościele katolickim. W celu usprawnienia rządów biskupstwem w 1150 r. wprowadził jej podział na dekanaty.
W 1157 r. na specjalne życzenie króla udzielił ślubu jego synowi Fryderykowi z Elżbietą, córką króla węgierskiego Gejzy II. Rok później uczestniczył w drugiej w dziejach państwa czeskiego koronacji Władysława II.
W latach 1159-1160 prowadził negocjacje mające na celu załagodzenie konfliktu papieża Aleksandra III z Fryderykiem Barbarossą, popierającym antypapieża Wiktorem IV, które prowadził jako legat apostolski. W bitwie pod Mediolanem w 1162 r. cesarz starał się go o jego pomoc w walce z papiestwem, mimo to Daniel pozostał wierny biskupom Rzymu. Zmarł podczas wojny włoskiej w 1167 r.[1]
Przypisy
- ↑ H. Prutz, Daniel, [w:] Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), t 4. Duncker & Humblot, Leipzig 1876, s. 729 f.
Bibliografia
- Prutz H., Daniel, [w:] Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), t 4. Duncker & Humblot, Leipzig 1876, s. 729 f.
- Pokračovatelé Kosmovi, Prag 1974.
- Fiala Z., Přemyslovské Čechy. Český stát a společnost v letech 995-1310, Prag 1965.