Dama dworu, także dworka lub dwórka, panna dworska[1] – kobieta należąca do świty dworskiej żony lub córki władcy albo wysoko postawionej arystokratki. Powinna pochodzić ze szlacheckiego rodu. Jej zadaniem jest m.in. usługiwanie królowej czy księżnej przy oficjalnych okazjach.
Polska
Służbą żeńską na polskim dworze królewskim zarządzała ochmistrzyni, która była jednocześnie przełożoną dam dworu[2].
Dwory magnackie, a zwłaszcza dwór królewski, były w XVI–XVIII wieku ważnym miejscem wykształcenia przyjmowanych jako dwórki młodych, dobrze urodzonych dziewcząt. Szczególnie istotną rolę edukacyjną odegrały dwory królowych Ludwiki Marii Gonzagi i Marii Kazimiery, a także dwór Jadwigi Elżbiety, żony królewicza Jakuba Sobieskiego[3].
Damami dworu polskich królowych były m.in.:
Zobacz też
Przypisy
- ↑ dworka – Wielki słownik W. Doroszewskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2020-02-24] (pol.).
- ↑ Ochmistrz / ochmistrzyni (magister curiae). wilanow-palac.pl [dostęp 2019-01-11]
- ↑ Bożena Popiołek , Rola dworów magnackich w edukacji dziewcząt na przełomie XVII i XVIII wieku [online], wilanow-palac.pl [dostęp 2020-02-25] .