Kościół Świętego Krzyża w Dalby | |
Państwo | |
---|---|
Region | |
Gmina | |
Powierzchnia |
4,14[1] km² |
Populacja (2018) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
(+46) 46 |
Kod pocztowy |
247 5x |
Położenie na mapie Skanii | |
Położenie na mapie Szwecji | |
55°39′51″N 13°20′38″E/55,664167 13,343889 |
Dalby – miejscowość (tätort) w południowej Szwecji, w regionie administracyjnym (län) Skania (gmina Lund).
W 2010 roku Dalby liczyło 5708 mieszkańców[2].
Położenie
Dalby jest położone w południowo-zachodniej części prowincji historycznej (landskap) Skania, ok. 10 km na południowy wschód od Lund na równinie Lundaslätten. Na północny wschód od miejscowości rozciąga się pasmo Romeleåsen, a na jej północno-zachodnich obrzeżach położony jest park narodowy Dalby Söderskog.
Historia
Dalby jest jednym z najstarszych ośrodków południowej części Półwyspu Skandynawskiego. Kościół Świętego Krzyża w Dalby, którego budowę rozpoczęto w 1060 roku, jest uważany za jeden z najstarszych, kamiennych kościołów w Skandynawii. W pobliżu kościoła król duński, Swen II Estrydsen, polecił na początku 2 połowy XI wieku zbudować jedną z królewskich rezydencji w Skanii (Dalby kungsgård)[3].
W latach 1060–1066 Dalby było także siedzibą biskupstwa misyjnego. W 1066 roku biskup Dalby, Egino, objął diecezję Lund i diecezja w Dalby przestała istnieć. Na początku XII wieku kościół w Dalby stał się kościołem klasztornym sprowadzonego tam zakonu augustianów[4].
Z czasem Dalby stopniowo całkowicie utraciło swoje znaczenie na rzecz pobliskiego Lund. Dopiero od 1892 roku, kiedy zbudowano nieistniejące już połączenie kolejowe z Malmö i Simrishamn, miejscowość zaczęła się rozwijać jako osada kolejowa. W latach 1941–1954 Dalby miało status municipalsamhälle w ramach gminy wiejskiej Dalby landskommun. Od 1974 roku Dalby wchodzi w skład gminy Lund[5].
Transport i komunikacja
Przez Dalby przebiega droga krajowa nr 11 (Malmö – Simrishamn) oraz ma swój początek najkrótsza, licząca 23 km długości, droga krajowa w Szwecji (nr 16), prowadząca przez Lund do Bjärred.
Galeria
Przypisy
- 1 2 3 Statistiska tätorter 2018; befolkning, landareal, befolkningstäthet. Statistikmyndigheten SCB, 2020-03-20. [dostęp 2020-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (szw.).
- ↑ Statistiska centralbyrån: Befolkning ochg arealer. [dostęp 2016-10-25]. (szw.).
- ↑ Carelli 2010 ↓, s. 47-51.
- ↑ Carelli 2010 ↓, s. 258-263.
- ↑ Margareta Wickström: Lunds historia. Lunds kommun. [dostęp 2016-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-25)]. (szw.).
Bibliografia
- Peter Carelli: Det medeltida Skåne. En arkeologisk guidebok. Lund: Historiska Media, 2010. ISBN 978-91-85377-91-6.