Daewoo Nubirasamochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod południowokoreańską marką Daewoo w latach 1997 − 2012.

Pierwsza generacja

Daewoo Nubira J100/J150
Ilustracja
Daewoo Nubira J100 przed liftingiem
Inne nazwy

Doninvest Orion

Producent

Daewoo
Daewoo-FSO

Projektant

I.DE.A Institute

Zaprezentowany

Marzec 1997

Okres produkcji

1997 – 2002 (Korea)
1997 – 2003 (Polska)
1998 – 2008 (Rumunia)
1998 – 2012 (Egipt)

Miejsce produkcji

Korea Południowa Gunsan
Polska Warszawa
Rumunia Krajowa
Ukraina Zaporoże
Egipt Kair
Wietnam Hanoi
Rosja Taganrog

Poprzednik

Daewoo Nexia

Następca

Daewoo Nubira II
Daewoo Lacetti Hatchback

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

4−drzwiowy sedan
5−drzwiowy hatchback
5−drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

5−biegowa manualna
4−biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

4495 mm (sedan)
4550 mm (kombi)
4248 mm (hatchback)

Szerokość

1700 mm

Wysokość

1430 mm (sedan)
1470 mm (kombi)

Rozstaw osi

2570 mm

Masa własna

1178−1316 kg

Zbiornik paliwa

62 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

412/1448 l (kombi)
434/776 l (sedan)
320/860 l (hatchback)

Ładowność

do 647 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Daewoo Tacuma

Konkurencja

Hyundai Elantra
Kia Shuma
SEAT Toledo
Škoda Octavia

Daewoo Nubira J100 - tył
Daewoo Nubira J100 Hatchback
Daewoo Nubira J100 Kombi
Daewoo Nubira po liftingu (J150)
Daewoo Nubira - tył po liftingu (J150)
amerykańskie Daewoo Nubira J150 Wagon

Daewoo Nubira J100 zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 1997 roku.

Prace nad modelem pod pierwotnym oznaczeniem „J100” rozpoczęły się w 1993 roku. Nowy pojazd miał wraz z mniejszym Lanos zastąpić Daewoo Nexię. Projektowanie pojazdu trwało 9 miesięcy, ostatecznie wybrano projekt włoskiej firmy I.DE.A Institute. W 1994 roku wyprodukowano od 175 do 370 różnych prototypów samochodu, które były przeznaczone do wielu testów, m.in. zderzeniowych[1].

W marcu 1997 roku samochód zadebiutował oficjalnie na targach motoryzacyjnych w Seulu. W tym samym roku rozpoczęła się produkcja seryjna w Gunsan w Korei Południowej. Ofertę nadwoziową utworzył 4-drzwiowy sedan, 5-drzwiowe kombi oraz 5-drzwiowy hatchback.

Późną wiosną 1997 roku Nubira zadebiutowała w Europie na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie nad Menem. W październiku 1997 roku rozpoczął się montaż, a następnie produkcja Nubiry w Fabryce Samochodów Osobowych w Warszawie. Nazwa „Nubira” pochodzi od koreańskiego słowa Nubida, oznaczającego pewnego rodzaju swobodę, a mianowicie możliwość pójścia wszędzie[2].

W 1998 roku na australijskim rynku pojawiła się Nubira hatchback w wersji SunHatch[3], która charakteryzowała się odsuwanym dachem z materiału. W tym samym roku samochód zdobył w Holandii tytuł „Family Car of the Year 1998” (rodzinne auto roku 1998). W 1998 roku rozpoczęła się też produkcja pojazdu w rosyjskim Taganrogu w zakładach TagAZ pod nazwą Doninvest Orion i w rumuńskim zakładzie Daewoo w Krajowej.

W 1999 roku pojawiła się odmiana van wersji kombi, która charakteryzowała się kratką zamontowaną za tylną kanapą. W 1999 roku rozpoczęto sprzedaż samochodu w Ameryce Północnej, a także zaprezentowano tam prototyp usportowionej odmiany wersji sedan. Daewoo Nubira oferowana była w trzech wersjach wyposażenia: S, SX oraz CDX[1].

Restylizacje

W 1999 roku przeprowadzono modernizację Nubiry, po której pojazd otrzymał oznaczenie „J150”, a opracowaniem stylistyki zajęła się koreańska firma Design Forum. Wersja po liftingu zadebiutowała w Korei na targach motoryzacyjnych w Seulu w marcu 1999 roku. Prace nad Nubirą J150 rozpoczęły się już w 1997 roku. 6 grudnia 1999 roku produkcja zmodernizowanego pojazdu rozpoczęła się w Daewoo-FSO[4].

W samochodzie zmieniono przednią część nadwozia (m.in. światła oraz grill), która upodobniła się do nowszych modeli Daewoo, jak Lanos, czy Leganza. W wersji sedan zmieniono także tylny zderzak, uformowanie błotników oraz kształt świateł[5]. Pojawiła się nowa deska rozdzielcza, dopracowano także pojazd pod względem poziomu bezpieczeństwa. Poprawiono też wygłuszenie wnętrza oraz utwardzono zawieszenie, gdyż w poprzedniej wersji wytykano zbyt miękkie zawieszenie. Wersja hatchback również została poddana modernizacji jednak tym samym z racji małej popularności została wycofana z większości rynków sprzedaży (w tym m.in. polskiego).

W 2001 roku dokonano kolejnych aczkolwiek małych zmian, m.in. zmieniły się klosze tylnych lamp w modelu kombi (m.in. kierunkowskazy zostały podkreślone na pomarańczowo) oraz boczne kierunkowskazy, które otrzymały biały klosz. Tym samym Nubira otrzymała oznaczenie „J190”. Odmiana ta nie była oferowana na rynku polskim[6].

Koniec produkcji

Produkcja modelu w Korei zakończyła się w 2002 roku. W Polsce koniec produkcji nastąpił w czerwcu 2003 roku, gdzie powstały 35 673 sztuki[4]. W Rumunii produkcję zakończono dopiero w 2008 roku. Nubira produkowana była także w Wietnamie w latach 1998−2000, na Ukrainie w latach 1998−2001 przez ZAZ, oraz w Egipcie od 1998 do 2012 roku[6].

Poziom produkcji w FSO

RokProdukcja
19971904
199813 233
1999 12 327
2000 5173
2001 519
2002 323
2003 15

Dane w tabeli obejmują modele zmontowane w pierwszym okresie powstawania, czyli od października 1997. Po kilku miesiącach montaż przekształcono w produkcję, która zakończyła się w czerwcu 2003 roku[4].

Dane techniczne

  • Podwozie[7]
    • Zawieszenie przednie: kolumna MacPhersona
    • Zawieszenie tylne: kolumna MacPhersona
    • Hamulce przód/tył: dwuobwodowe hamulce hydrauliczne, podział krzyżowy; tarczowe/bębnowe (1,6) oraz tarczowe/tarczowe (2,0). Na życzenie klienta wyposażane w system ABS.
    • Koła z obręczą: 5,5J x 14
    • Ogumienie: 185/65 R 14
  • Wymiary[7]
    • Rozstaw kół przód: 1464 mm
    • Rozstaw kół tył: 1454 mm
  • Masy[7]
    • Masa całkowita maksymalna: 1720 kg (1860 kg kombi)
    • Maksymalna masa przyczepy bez hamulców: 630 kg
    • Maksymalna masa przyczepy z hamulcami: 1200 kg
  • Dane użytkowe[7]
    • Minimalny promień zawracania: 5,3 m
    • Spalanie cykl miejski − 9,1 l (1.6), 9,7 l (2.0), przy 90 km/h − 5,4 l (1.6), 5,8 l (2.0), przy 120 km/h − 6,7 l (1.6), 6,9 l (2.0)

Silniki

Na rynku polskim pojazd występował z silnikiem 1.6 DOHC (106 KM) oraz 2.0 DOHC (133 KM) i 5−biegową manualną skrzynią biegów. Na rynku rodzimym samochód był dostępny z silnikami 1.5 DOHC (110 KM) oraz 1.8 DOHC (122 KM). Dostępna także była nieoferowana na rynku polskim wersja z 4−biegową automatyczną skrzynią biegów[6].

Wersja Silnik: Układ zasilania: Średnica × skok tłoka: St. sprężania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:
1.6 SX[7] R4 1,6 l (1598 cm³), DOHC wielopunktowy wtrysk paliwa 79 mm x 81,5 mm 9,5:1 106 KM (77,8 kW) przy 5800 obr./min 145 N•m przy 3800 obr./min 11 s 175 km/h
2.0 CDX[7] R4 2,0 l (1998 cm³), DOHC wielopunktowy wtrysk paliwa 86 mm x 86 mm 9,6:1 133 KM (98 kW) przy 5400 obr./min 184 N•m przy 4400 obr./min 9 s 185 km/h


Druga generacja

Daewoo Nubira J200
Ilustracja
Daewoo Nubira J200
Inne nazwy

Daewoo Lacetti Sedan

Producent

Daewoo

Projektant

Pininfarina

Zaprezentowany

Marzec 2003

Okres produkcji

2003 – 2004

Miejsce produkcji

Korea Południowa Gunsan

Poprzednik

Daewoo Nubira I

Następca

Chevrolet Nubira

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna
4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

4515 mm

Szerokość

1725 mm

Wysokość

1445

Rozstaw osi

2600 mm

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Daewoo Lacetti

Konkurencja

Hyundai Elantra
Mitsubishi Lancer
Toyota Corolla
Volkswagen Bora

Daewoo Nubira II - tył

Daewoo Nubira J200 został zaprezentowany po raz pierwszy w 2003 roku.

W ramach gruntownej ofensywy modelowej Daewoo, we współpracy z włoskim studiem stylistycznym Italdesign Giugiaro oprócz mniejszego modelu Kalos mającego zastąpić Lanosa, południowokoreański producent opracował także nową rodzinę kompaktowych modeli.

W czasie, gdy następca pierwszej generacji Nubiry przyjął na rodzimym rynku Korei Południowej nową nazwę Daewoo Lacetti, tworząc jedną gamę z inaczej stylizowanym hatchbackiem o takiej samej nazwie, w Europie Zachodniej zdecydowano się wprowadzić go do sprzedaży w kolejnym, 2003 roku jako drugą generację Nubiry[8]. Samochód oferowano wyłącznie jako 4-drzwiowego sedana[9].

Zmiana nazwy

W związku z decyzją General Motors o przemianowaniu w Europie marki Daewoo na Chevrolet, w regionie Europy Zachodniej samochód przemianowano z początkiem 2004 roku na nową nazwę, Chevrolet Nubira[10], z kolei w Europie Centralno-Wschodniej zyskał on nazwę Chevrolet Lacetti[11], tworząc jedną gamę z odmianą hatchback o innym wyglądzie nadwozia.

Silniki

  • L4 1.4l E-TEC
  • L4 1.5l E-TEC
  • L4 1.6l E-TEC
  • L4 1.6l E-TEC
  • L4 1.8l Family
  • L4 2.0l Family
  • L4 2.0l Diesel


Przypisy

  1. 1 2 Darewnoo: Daewoo Nubira I - odmienna. darewnoo.pl, 2011-01-30. [dostęp 2015-11-10].
  2. autocentrum.pl: Daewoo Nubira - czyli koreańska swoboda. autocentrum.pl, 2015-11-10. [dostęp 2015-11-10].
  3. 1998 Daewoo Nubira Sunhatch Pricing and Spec Configurations. [dostęp 2020-10-22]. (ang.).
  4. 1 2 3 Patryk Rotuski: Daewoo a sprawa polska. Część 4: wszystko się wali. IBRM Samar, 27 września 2019. [dostęp 2019-09-27].
  5. DAEWOO NUBIRA J150/J190 [FL]. [dostęp 2020-10-22]. (pol.).
  6. 1 2 3 Darewnoo: Daewoo Nubira II - nowość czy modernizacja?. darewnoo.pl, 2011-03-12. [dostęp 2015-11-10].
  7. 1 2 3 4 5 6 FSO S.A.: Daewoo Nubira - Dane techniczne. [dostęp 2015-11-10]. (pol.).
  8. Daewoo Nubira (2003 - 2005) used car review. [dostęp 2020-10-22]. (ang.).
  9. Daewoo Nubira Saloon. [dostęp 2020-10-22]. (ang.).
  10. Chevrolet Nubira 2005 pictures. [dostęp 2020-10-22]. (ang.).
  11. CHEVROLET LACETTI. [dostęp 2020-10-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.