Długosz
Ilustracja
Długosz królewski
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

długoszowce

Rodzina

długoszowate

Rodzaj

długosz

Nazwa systematyczna
Osmunda L.
Sp. pl. 2:1063. 1753[3]
Typ nomenklatoryczny

O. regalis L.[3]

Osmunda claytoniana

Długosz (Osmunda L.) – rodzaj paproci obejmujący ok. 12[4]–15[5] gatunków o zasięgu kosmopolitycznym, aczkolwiek nieciągłym – na dużych obszarach brak przedstawicieli rodzaju[5]. Do flory Polski należy jeden gatunek – długosz królewski O. regalis[6]. Długosze są paprociami naziemnymi, rosnącymi zazwyczaj w wilgotnych i mokrych lasach, także nad rzekami[4].

Morfologia

Pokrój
Byliny osiągające do 2 m wysokości, z krótkim, pełzającym i często okazałym, na końcu wznoszącym się kłączem[4][7].
Liście
Okazałe, pojedynczo lub podwójnie pierzasto podzielone. Zróżnicowane na liście lub części liści asymilacyjne i przekształcone w sporofile. U poszczególnych gatunków zarodnie powstają w określonych partiach liści – np. u długosza królewskiego na szczycie liścia, u niektórych gatunków w środkowej jego części, a u innych całe liście są modyfikowane w sporofile[4].

Systematyka

Jeden z trzech rodzajów w ujęciu Smitha i in. z 2006[8], czterech[9] lub sześciu w ujęciu systemu PPG I z 2016[2] rodziny długoszowatych (Osmundaceae) z monotypowego rzędu długoszowców (Osmundales) stanowiącego z kolei klad bazalny w obrębie klasy paproci (Polypodiopsida)[2].

Wykaz gatunków[5][10]
  • Osmunda abyssinica (Kuhn) A.E.Bobrov
  • Osmunda angustifolia Ching
  • Osmunda banksiifolia (C.Presl) Kuhn
  • Osmunda claytoniana L. – długosz Claytona
  • Osmunda herbacea Copel.
  • Osmunda hilsenbergii Grev. & Hook.
  • Osmunda hybrida Tsutsumi, S.Matsumoto, Y.Yatabe, Y.Hiray. & M.Kato
  • Osmunda japonica Thunb.
  • Osmunda javanica Blume
  • Osmunda lancea Thunb.
  • Osmunda mildei C.Chr.
  • Osmunda pilosa Wall. ex Grev. & Hook.
  • Osmunda regalis L. – długosz królewski
  • Osmunda × ruggii R.M.Tryon
  • Osmunda spectabilis Willd.
  • Osmunda vachellii Hook.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. 1 2 3 The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229.
  3. 1 2 Index Nominum Genericorum. [dostęp 2013-02-18].
  4. 1 2 3 4 Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 20. ISBN 0-333-74890-5.
  5. 1 2 3 Osmunda L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-11-12].
  6. ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 125, ISBN 978-83-62975-45-7.
  7. ↑ Osmunda. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2013-02-18]. (ang.).
  8. ↑ Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns. Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2020-12-25]. (ang.).
  9. ↑ Osmundaceae Martinov. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-25].
  10. ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 134. ISBN 978-83-925110-5-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.