Dębnicko-Tyniecki obszar łąkowy
kod: PLH120065
Ilustracja
Widok na wschodnią część obszaru w czerwcu 2021 roku
obszar mający znaczenie dla Wspólnoty
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Kraków

Data utworzenia

2011

Powierzchnia

282,86 ha

Obszary chronione

park krajobrazowy, 1 rezerwat przyrody

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dębnicko-Tyniecki obszar łąkowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dębnicko-Tyniecki obszar łąkowy”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dębnicko-Tyniecki obszar łąkowy”
Ziemia50°01′46″N 19°52′31″E/50,029444 19,875278

Dębnicko-Tyniecki obszar łąkowy – obszar specjalnej ochrony siedlisk w ramach programu Natura 2000 w województwie małopolskim, w południowo-zachodniej części Krakowa, w dzielnicy VIII Dębniki, w okolicach Pychowic, Ruczaju, Skotnik, Kostrza i Tyńca. Jego utworzenie zaproponowano w październiku 2009 roku, a zatwierdzono w marcu 2011 roku[1].

Tablica informacyjna obszaru przy rezerwacie przyrody Skołczanka

Obszar ten składa się z pięciu enklaw, które obejmują najlepiej wykształcone i zachowane płaty łąk trzęślicowych i świeżych oraz muraw kserotermicznych. Teren ten był wcześniej użytkowany rolniczo jako pola uprawne, łąki i pastwiska[1].

Większość obszaru (86,76%) wchodzi w skład Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego. Część jednej z enklaw stanowi rezerwat przyrody Skołczanka oraz użytki ekologiczne Dąbrowa i Uroczysko Kowadza[1].

W tym obszarze ochronie podlegają miejsca występowania modraszkowatych: modraszka telejusa, modraszka nausitousa i modraszka alkona oraz czerwończyka nieparka i czerwończyka fioletka. W rezerwacie Skołczanka znajduje się stanowisko rzadkiego motyla skalnika driady. Z roślin na uwagę zasługują stanowiska lipiennika Loesela i staroduba łąkowego[1].

Zagrożenie dla tego obszaru stanowi rozwój osiedli w tej części miasta. Niekorzystne dla siedlisk są również obce gatunki inwazyjne: niecierpek drobnokwiatowy i robinia akacjowa[1].

Siedliska przyrodnicze

Dębnicko-Tyniecki obszar łąkowy obejmuje następujące rodzaje siedlisk wymienionych w załączniku I:[1]

  • 3150 – starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion - 0,17 ha
  • 6210 – murawy kserotermiczne (Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis, Festucion pallentis) - 8,49 ha
  • 6410 – zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion) - 45,26 ha
  • 6510 – niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris) - 39,61 ha
  • 7230 – górskie i nizinne torfowiska zasadowe o charakterze młak, turzycowisk i mechowisk - 0,08 ha
  • 9170 – grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Galio-Carpinetum, Tilio-Carpinetum) - 17,12 ha

Fauna i flora obszaru

Stanowisko kosaćca syberyjskiego w okolicach Kostrza

W obszarze stwierdzono następujące gatunki wymienione w załączniku II dyrektywy siedliskowej[1]:

W pierwotnej wersji standardowego formularza danych wymieniono również inne gatunki roślin i zwierząt ważnych dla tego obszaru[2]:

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody: Standardowy formularz danych PLH120065. 2021-08-01. [dostęp 2021-12-05]. (pol.).
  2. ↑ Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Krakowie: Standardowy formularz danych PLH120065. 2009-03-01. [dostęp 2021-12-05]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.