| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
23-400[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LBL |
| SIMC |
0885843[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Biłgoraj _location_map.png.webp) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego  | |
 50°32′45″N 22°39′29″E/50,545833 22,658056[5] | |
Dąbrowica – wieś w Polsce na Równinie Biłgorajskiej, położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Biłgoraj[6][4].
Wieś jest sołectwem w gminie Biłgoraj[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 988 mieszkańców i była drugą co do wielkości miejscowością gminy[8].
W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii pw. św. Maksymiliana Kolbe. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii przemyskiej, diecezji zamojsko-lubaczowskiej, dekanatu Biłgoraj – Północ.
Położenie
Dąbrowica jest wioską położoną na północny zachód w odległości 4,5 km od Biłgoraja przy drodze Biłgoraj-Ciosmy. Do roku 1975 (do czasu zlikwidowania powiatów) należała do powiatu biłgorajskiego, województwa lubelskiego. Wieś położona jest w dorzeczu Tanwi, po jej prawej stronie pomiędzy kompleksem leśnym Puszczy Solskiej a Lasów Janowskich.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dąbrowica, po jej zniesieniu w gromadzie Biłgoraj. W latach 1975–1998 wchodziła w skład województwa zamojskiego, a od 1999 r. znowu należy do woj. lubelskiego.
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0885850 | Wygon | część wsi |
| 0885866 | Zagrody Dąbrowickie | część wsi |
| 0885872 | Zagumnie | część wsi |
Historia
Wieś została założona w XVI wieku przez Gorajskich, a w 1599 roku na mocy wyroku sądu trybunalskiego weszła w skład Ordynacji Zamojskiej. W 1626 roku istniało tu 40 zagród z rolami, a kilka lat później notowano tutaj stawek na bagnach z młynem oraz dwie karczmy. Pod koniec XVII wieku pod lasem za starą Rudą zbudowano nowy młyn, który jednak szybko opustoszał i został zlikwidowany. Źródła z początku XIX wieku notują starą karczmę na końcu wsi, a także nowo-wybudowaną karczmę za wsią w Górce. Dąbrowica znana była z rzemiosła drewnianego. Wytwarzano tutaj m.in. gonty, koszyki, łubianki, rzeszota itd, a także łuby, włosiankę i sita. W 1847 roku mieszkańcy wsi zostali zdziesiątkowani przez epidemię cholery.
We wrześniu 1939 roku stacjonował tutaj sztab Armii Kraków, a pod wsią doszło do potyczki z wojskiem niemieckim. W lipcu 1943 roku wieś została wysiedlona, co upamiętnia krzyż i kamień postawione na miejscu zbiórki wypędzonych mieszkańców[9].
Przypisy
- ↑ Wieś Dąbrowica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-09], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 216 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- 1 2 3 GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 22227
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-12-08]
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Gmina Biłgoraj. Przewodnik krajoznawczo-przyrodniczy, Biłgoraj 2010